رکنا اجتماعی رکنا، علی‌رغم کمبود کلی داروخانه‌ها در ایران که تنها نصف استاندارد جهانی را پوشش می‌دهند، توزیع ناعادلانه این مراکز به بحران جدی در شهرهای کوچک و محروم منجر شده است. در حالی که کلانشهرها از تراکم بالای داروخانه‌ها بهره‌مندند، مناطق کم‌جمعیت با کمبود شدید این زیرساخت حیاتی مواجه هستند؛ وضعیتی که با تغییرات اخیر در آیین‌نامه تاسیس داروخانه‌ها، تشدید شده و تعادل توزیع را به نفع شهرهای بزرگ بر هم زده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، توزیع داروخانه‌ها در ایران نه تنها نصف استاندارد جهانی است، بلکه این تعداد در شهرهای بزرگ و کوچک به شکلی ناعادلانه و غیرمتوازن توزیع شده است. در حالی که استاندارد جهانی برای تعداد داروخانه‌ها به ازای هر 10 هزار نفر جمعیت، 3.2 داروخانه را توصیه می‌کند، ایران با 1.6 داروخانه به ازای این تعداد جمعیت، همچنان با کمبود شدید مواجه است.
این عدم تعادل در شهرهای کوچک وضعیت بحرانی‌تری را رقم زده است؛ به‌طوری که تنها 0.9 داروخانه به ازای هر 10 هزار نفر وجود دارد، معادل 29.5 درصد از استاندارد جهانی. در مقابل، شهرهای بزرگ و کلانشهرها از تراکم بالای داروخانه‌ها رنج می‌برند و در برخی محلات، تعداد داروخانه‌ها به اندازه‌ی سوپرمارکت‌هاست، در حالی که شهرهای کوچک و مناطق کم‌برخوردار تقریباً به این زیرساخت حیاتی دسترسی ندارند.
این توزیع ناعادلانه ناشی از تغییر آیین‌نامه تاسیس داروخانه‌ها در سال 1400 است که دست داروسازان را برای افتتاح داروخانه‌های جدید در کلانشهرها باز گذاشت، بدون آنکه به کمبود داروخانه در شهرهای کوچک توجه شود. هرچند سازمان غذا و دارو مدعی است که تمایل به تاسیس داروخانه در شهرهای کوچک افزایش یافته، اما واقعیت این است که مناطق محروم همچنان از این امکانات حیاتی بی‌بهره مانده‌اند.
این نابرابری توزیع، در کنار افزایش 74 درصدی داروخانه‌های شبانه‌روزی، نشان می‌دهد که توجه جدی‌تری به سیاست‌های تشویقی برای رفع کمبود داروخانه در مناطق محروم و کم‌جمعیت باید صورت گیرد.
