۵۰ هزار پرستار خانه‌نشین شده اند

اقتصاد ایران: در حالی که کمبود نیروی پرستاری به یکی از مهم‌ترین چالش‌های نظام سلامت کشور تبدیل شده، ۵۰ هزار پرستار به دلایل مختلف از جمله درآمد پایین و شرایط نامناسب کاری، به خانه نشینی و تغییر شغل روی آورده‌اند.

به گزارش سلامت نیوزبه نقل از مهر،دبیرکل خانه پرستار در گفت‌وگویی به بررسی دلایل این وضعیت و ارائه راهکارهایی برای بهبود شرایط پرستاران پرداخت.

کمبود نیروی پرستاری یکی از معضلات اساسی نظام سلامت ایران به شمار می‌رود که روز به روز به شدت آن افزوده می‌شود. در شرایطی که بسیاری از مراکز درمانی با بحران کمبود پرستار مواجه‌اند، ۵۰ هزار پرستار به دلیل شرایط نامناسب کاری و درآمد پایین، خانه‌نشین شده‌اند و برخی از آن‌ها به مشاغل دیگر روی آورده‌اند.

محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، در گفت‌وگویی با خبرنگار مهر، به تشریح وضعیت پرستاران و دلایل خانه‌نشینی آن‌ها پرداخت. او با بیان اینکه "تا زمانی که زیرساخت‌های لازم برای نگهداشت نیروی پرستاری فراهم نشود، استخدام نیروهای جدید نتیجه‌ای نخواهد داشت"، خاطرنشان کرد: "امروز مشکل اصلی ما نگهداشت نیروهاست و به همین دلیل، نیروی جدیدی که جذب می‌شود، خیلی زود ترک شغل می‌کند."

شریفی مقدم به افزایش مهاجرت پرستاران به خارج از کشور اشاره کرد و گفت: "بسیاری از پرستاران به دلیل درآمد پایین و شرایط کاری نامناسب تصمیم به تغییر شغل می‌گیرند. به گفته مسئولان وزارت بهداشت، نیروهای جدید بعد از یک یا دو ماه کار، به دلیل این مشکلات، شغل خود را ترک می‌کنند."

او با انتقاد از وضعیت پرداخت‌ها به پرستاران تأکید کرد: "اگر جذابیت شغلی برای پرستاران ایجاد نشود، نمی‌توان انتظار داشت که آن‌ها در حرفه خود باقی بمانند. برای این کار، باید حقوق پرستاران به طور قابل توجهی افزایش یابد و پرداخت‌های کارانه نیز عادلانه‌تر شود."

شریفی مقدم پیشنهاد داد که اگر بتوان حقوق پرستاران را به دو برابر افزایش داد و همچنین مبلغ فوق‌العاده خاصی برای آن‌ها در نظر گرفت، می‌توان شرایط زندگی را به حدی بهبود بخشید که انگیزه‌های شغلی پرستاران تقویت شود. او همچنین بر ضرورت اصلاح پرداختی‌ها به پرستاران بابت اضافه‌کاری تأکید کرد و گفت: "حداقل دستمزد برای اضافه‌کاری پرستاران باید ۱۰۰ هزار تومان باشد، که این مبلغ منطقی و قابل قبول است."

این اظهارات نشان می‌دهد که برای حفظ و نگهداری پرستاران، نیاز به اقداماتی جدی و مؤثر در جهت بهبود شرایط کاری و معیشتی این قشر حیاتی از نظام سلامت وجود دارد. بدون شک، حل این مسائل می‌تواند به ماندگاری و جذب پرستاران کمک کند و در نهایت به بهبود کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی در کشور منجر شود.