آرشاک قوکاسیان دوبلور ایرانی ارمنیتبار یکشنبه ۶ مهر در ۸۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. او به دلیل صدای جوان و خاصی که داشت، گوینده نقشهای جوان در سینما و تلویزیون بود.
همشهری آنلاین: معروفترین نقشی که قوکاسیان در تلویزیون گفت در سریال «داییجان ناپلئون» (۱۳۵۵) ناصر تقوایی بود که به جای سعید کنگرانی در نقش سعید صحبت کرد. صدای قوکاسیان چنان بر شخصیت سعید در این سریال نشسته بود که تصور صدایی دیگر برای کنگرانی جز صدای آرشاک غیرممکن بود. سال بعد از «داییجان ناپلئون»، در سینما در فیلم «در امتداد شب» باز به جای کنگرانی صحبت کرد. کنگرانی در بیشتر نقشآفرینیهایش در فیلمهای سینمایی با صدای آرشاک قوکاسیان دوبله شد و شمایل نامیرای یک جوان از او در سینمای ایران به تثبیت رسید.
قوکاسیان سال ۱۳۴۲ وارد حرفه دوبله شد و تقریبا تا سال ۱۳۵۶ در این کار فعالیت داشت. پس از انقلاب صدای او در فیلم «محمد رسولالله (ص)» به کارگردانی مصطفی عقاد به جای شخصیت عمار یاسر شنیده شد. خودش درباره دوبله این فیلم گفته بود: «در این فیلم من در نقش «عمار یاسر» یکی از صحابه پیامبر اسلام (ص) را دوبله کردم و یکی از نقشهای زیبایی بود که من در عمر کاریام به جایش صحبت کردم. آن نقش بسیار مثبت بود و از این حیث دوبله آن برای من دوستداشتنی و خوشایند بود. مسئله این است که فیلم «الرساله» تنها یک فیلم نبود، بلکه یک واقعیت بود. شما هر کتابی را که میخوانید برای شما اثری دارد. مسلماً اثر حرفهای آسمانی خیلی بیشتر از هر کتابی است و این فیلم هم اینگونه بود.»
قوکاسیان درباره علاقهاش به دوبله و دوری از آن هم گفته بود: «من این حرفه را از ۱۴ یا ۱۵ سالگی دوست داشتم و همان زمان انتخابش کردم. آن زمان به دستمزد و اینها فکر نمیکردم و عشقم به کار بیشتر از این بود که فکر کنم چقدر میگیرم. البته عشق تا یک جایی ادامه دارد تا زمانی که سنی از فرد میگذرد و به این نتیجه میرسید که رفتوآمد شما پول میخواهد و حتی نشستن شما مقابل میکروفن و دوبله کردن کار هم پول میخواهد تا مثلاً لباس بخرید و بتوانید آنجا بنشینید. البته قطعاً اگر گویندگی برای من پول نداشت به سراغ کاری میرفتم که برایم پول داشته باشد. بالاخره اگر شما بیمار شوید داروخانه به صدای خوب شما داروی مجانی نمیدهد یا برای تامین معاش آنها نمیتوانید بدون پول کار کنید.»
پدر قوکاسیان طلاساز بود و او که این حرفه را از پدرش آموخته بود، سال ۱۳۶۱ از ایران رفت و تا سال ۱۳۸۸ در کانادا به دور از حرفه موردعلاقهاش یعنی دوبله به کار طلاسازی مشغول بود. او سال ۱۳۸۸ به ایران بازگشت و کارش را مجددا با دوبله شخصیتی مسنتر از شخصیتهایی که در جوانی میگفت در فیلم «هوش مصنوعی» استیون اسپیلبرگ به مدیریت دوبلاژ امیرهوشنگ زند آغاز کرد.
مستند «قصه آرشاک» به کارگردانی و تهیهکنندگی ابوالفضل توکلی بر اساس زندگی وی ساخته شده و در وبسایت شبکه مستند در دسترس علاقهمندان است. او در سالهای پایانی عمرش به آلزایمر دچار شده بود. یادش گرامی.
