رکنا اجتماعی :افزایش بی‌سابقه تولید زباله در ایام پیک سفر در مازندران، زنگ خطر جدی برای سلامت عمومی و محیط زیست را به صدا درآورده است. دبیر کمیته پسماند اداره کل حفاظت محیط زیست استان، با اشاره به ناکارآمدی در هماهنگی بین دستگاه‌ها، تأکید می‌کند که بدون نظارت دقیق و برنامه‌ریزی منسجم، استان با بحران‌های بهداشتی و اجتماعی مواجه خواهد شد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، دبیر کمیته پسماند اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران درباره افزایش تولید زباله در زمان‌های اوج سفر در استان مازندران به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: «در زمان‌های پیک سفر در کشور، مدیریت پسماند در استان مازندران به چالشی بزرگ تبدیل می‌شود.»
فخاری در ادامه با اشاره به وظایف مدیریت شهری استان مازندران در این ایام گفت: «دو وظیفه اصلی در این زمینه وجود دارد: نخست، هماهنگی بین دستگاه‌ها و دوم، وظیفه نظارتی بر اجرای قوانین و مقررات پسماند. این دو وظیفه مهم باید در این ایام به دقت مورد توجه قرار گیرد.»
او تاکید کرد: «دبیرخانه کارگروه مدیریت پسماند از سال ۱۳۸۸ به اداره کل محیط زیست استان منتقل شده است و این دبیرخانه، مرجع پیگیری و تصمیم‌گیری در زمینه مدیریت پسماند در استان به شمار می‌رود.»
دبیر کمیته پسماند اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران علاوه بر این افزود: «براساس ماده ۲۳ قانون، سازمان محیط زیست به‌عنوان نهاد ناظر در این حوزه شناخته می‌شود و همه دستگاه‌ها باید به آن پاسخگو باشند. دستگاه‌های مختلفی از جمله ادارات کل امور شهری، روستایی، سازمان پسماند و دانشگاه علوم پزشکی مازندران باید به‌صورت هماهنگ عمل کنند و در برابر موارد تذکر داده‌شده تمکین نمایند.»
او با اشاره به میزان تولید زباله در ایام تعطیلات گفت: «ما بارها پیگیری کرده‌ایم که میزان تولید زباله روزانه و افزایش آن در ایام اوج سفرها مورد ارزیابی قرار گیرد. طبق اطلاعات ارائه‌شده، میانگین تولید زباله روزانه در استان حدود سه هزار تن برآورد شده است. در ایام تعطیلات، این رقم به دلیل ورود مسافران افزایش می‌یابد و ممکن است به حدود ۴۵۰۰ تن برسد.»
او همچنین افزود: «به‌منظور داشتن برآورد دقیق از میزان تولید زباله در ایام سفر، پیشنهاد داده‌ایم که یک بررسی جامع به‌مدت یک سال انجام شود. علاوه بر این، اطلاعاتی از سوی دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز حاکی از افزایش پسماندهای پزشکی در ایام سفر است که نیاز به توجه بیشتری دارد.»
فخاری در نهایت گفت: «مدیریت پسماند در استان شامل پسماندهای پزشکی، کشاورزی و صنعتی نیز می‌شود و این امر نیازمند اقدامات هماهنگ و برنامه‌ریزی دقیق است.»
مدیریت ناکافی پسماند در مازندران: زنگ خطر برای سلامت عمومی و محیط زیست
در استان مازندران، تولید زباله روزانه به حدود سه هزار تن برآورد شده است، اما این رقم در ایام تعطیلات با ورود مسافران به حدود ۴۵۰۰ تن می‌رسد. این افزایش بی‌سابقه در تولید زباله، به همراه کمبود تجهیزات و ناکارآمدی در مدیریت پسماند، شرایطی بحرانی را در این استان ایجاد کرده است. عدم توانایی در مدیریت صحیح زباله‌ها می‌تواند به آلودگی محیط زیست، ناپایداری بهداشت عمومی و بروز مشکلات اجتماعی منجر شود.
یکی از تبعات این شرایط، افزایش شیوع بیماری‌های مرتبط با زباله است. زباله‌های انباشته‌شده، به‌عنوان محل تجمع حشرات و جوندگان، می‌توانند به گسترش بیماری‌ها کمک کنند. این موضوع به‌ویژه در فصل تابستان، که دما افزایش می‌یابد، می‌تواند به تهدید جدی برای سلامت عمومی تبدیل شود. با افزایش سفرها و تجمع افراد، خطر شیوع بیماری‌های عفونی و عوارض ناشی از زباله‌های آلوده به‌طرز قابل توجهی افزایش می‌یابد.
علاوه بر بحران‌های بهداشتی، مشکلات اجتماعی نیز به‌دنبال این وضعیت ایجاد می‌شود. نارضایتی عمومی از عدم توانایی دولت در مدیریت پسماند، می‌تواند به تنش‌های اجتماعی و اعتراضات مردمی منجر شود. زمانی که مردم احساس کنند که نهادهای دولتی قادر به تأمین زیرساخت‌های لازم برای مدیریت زباله‌ها نیستند، اعتمادشان به این نهادها کاهش می‌یابد. این بی‌اعتمادی می‌تواند مشارکت شهروندان در امور اجتماعی را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
در چنین شرایطی، وظیفه دولت به‌ویژه در استان مازندران حیاتی است. دولت باید به سرعت اقداماتی را برای تقویت سیستم مدیریت پسماند انجام دهد. این اقدامات باید شامل بهبود زیرساخت‌ها، افزایش تعداد و کیفیت تجهیزات جمع‌آوری زباله، و اجرای برنامه‌های آموزشی برای شهروندان در زمینه مدیریت پسماند باشد. همچنین، ایجاد همکاری‌های بین‌سازمانی و تخصیص منابع مالی مناسب برای حل این بحران نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
در نهایت، اگر دولت نتواند به‌موقع و مؤثر با این بحران‌ها برخورد کند، عواقب آن می‌تواند فراتر از مسائل بهداشتی و اجتماعی باشد و به تخریب محیط زیست و کاهش کیفیت زندگی در استان مازندران منجر شود. توجه به این چالش‌ها و اجرای راهکارهای مؤثر، به‌ویژه در ایام پیک سفر، ضروری است تا از بروز بحران‌های بزرگ‌تر جلوگیری شود.
