مسئولین فوتبال و ورزش کشور باید تصمیم بگیرند که می خواهند به لیگ کشور ارزش دهند و با استعدادیابی دقیق و توسعه زیرساخت ها پیش بروند یا با ورود بیش از اندازه بازیکنان خارجی لیگ و فوتبال ملی را نابود کنند.
کدام الگو برای توسعه فوتبال ایران مناسب است؟ قطر، انگلیس یا برزیل؟
جهان نیوز . ۱۴۰۳/۸/۱۲، ۱۱:۱۴
داغ کنيد+۴
کد مطلب : 903338
با نگاه به الگوهای توسعه جهانی خواهیم دید فقط تزریق پول باعث پیشرفت در فوتبال نمی‌شود.
سال‌هاست پریمیوم لیگ یا همان لیگ برتر انگستان پرهزینه‌ترین لیگ جهان است و مطرح‌ترین و گران‌ترین مربیان و بازیکنان در این لیگ حضور دارند. بیشترین تبلیغات و توجهات رسانه‌ای برای این لیگ است.
اما تیم ملی انگلیس بعد از سال ۱۹۶۶ هیچگاه قهرمان جام جهانی نشد و هیچگاه در تاریخ جام ملت‌های اروپا قهرمان نشده است. یا همین عربستان که در دوسال گذشته با برخی بازیکنان مطرح جهان قراردادهای نجومی بسته است، در نهایت از جام ملت‌های آسیا حذف شد و در مقدماتی جام جهانی هم وضعیت خوبی ندارد.
مشکل کجاست؟
تیم‌های ملی معمولا بیش از ۱۰بازی در سال ندارند و در طول سال بازیکنان در اختیار باشگاه ها هستند پس به طور کلی لیگ های کشور ها محل بازیکن سازی برای تیم های ملیست. تیم های ملی باید برایند تیم های باشگاهی را استفاده کنند.
در این میان شرکت‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای اهمیتی به اهداف ملی نمی‌دهند و فقط سود و گاهی هم اهداف سیاسیخود را پی می‌گیرند. کارتل‌های مالی بازیکنان خاص را در لیگ‌های پر هزینه لژیونر می‌کنند و اجازه رشد به لیگ کشورها را نمی‌دهند. این خود یک استعمار نوین است.
بازیکنان جوان باید در لیگ کنار ستاره‌ها تمرین کنند تا در بالا و پایین مسابقات کسب تجربه کنند و باعث افتخار ملی برای کشورها باشند. وقتی تمام بازیکان ملی یک کشور را لژیونرها تشکیل بدهند بازیکنان لیگ دیگر انگیزه‌ای برای پیشرفت نخواهند داشت و سرعت رشدشان کمتر می‌شود.
باشگاه‌های متمول جهان به همین مرحله هم قانع نیستند و حتی استعدادهای دیگر کشورها را از کودکی جذب کرده و روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.
مثال کامل این اتفاق‌ها کشور برزیل است. تیم فوتبال برزیل که همیشه مدعی در جام جهانی و قاره‌ای بوده، از وقتی لیگ کشورش کمرنگ شد، در جام‌های بین‌المللی موفقیتی کسب نکرد و این امر تا جایی پیش رفت که رئیس جمهور این کشور در اعتراض به حضور بیش از حد لژیونرها درحال تصویب قانونی است تا در تیم ملی‌شان تعداد کمتری لژیونر استفاده شود.
اما در فوتبال قطر برعکس این روند اتفاق افتاد. کشور قطر بجای تمرکز بر هزینه روی بازیکنان گران قیمت بخش اعظم سرمایه گذاری خود را در زیر ساخت‌های ورزشی و ساخت کمپ‌های مدرن استعدادیابی و پروش آن‌ها کرد. آن‌ها اگر بازیکن مطرحی را به کشورشان می‌آوردند برای الگوگیری جوانانشان بود نه نابودی استعدادهایشان.
به عنوان مثال یکی از مشکلات همیشگی فوتبال قطر دروازه‌بان آن‌ها بود. از همین رو ورود دروازه‌بان خارجی را ممنوع کردند تا استعدادهایداخلی‌‌‌شان پروش پیدا کند. با همین روش هم ۲ جام ملت‌های آسیای اخیر را به طور متوالی قهرمان شدند.
حال مسئولین فوتبال و ورزش کشور باید تصمیم بگیرند که می‌خواهند به لیگ کشور ارزش دهند و با استعدادیابی دقیق و توسعه زیرساخت‌ها پیش بروند یا با ورود بیش از اندازه بازیکنان خارجی، لیگ و فوتبال ملی را نابود کنند هر چند ممکن است در کوتاه مدت نتایج قابل قبولی داشته باشند.
jahannews.com/vdcdss0njyt0zs6.2a2y.html
# تگ ها
گزارش ورزشیگزارش فوتبالیمصطفی مطیعی ارسال نظر
اخبار مشابه
چرا نیمار به تیم ملی برزیل دعوت نشد؟
جهان نیوز . ۵ ساعت پیش
سرمربی عربستان: به جام جهانی صعود می‌کنیم
تسنیم . ۵ روز پیش
