یک فعال سیاسی اصلاح طلب با تاکید بر لزوم مذاکره با آمریکا گفت: آنقدر به دست و پای ایران غل و زنجیر بسته شده که نمی‌توان از آن انتظار راه رفتن داشت.
مهدی بیک اوغلی- روزنامه اعتماد با محمد صادق جوادی‌حصار فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت‌وگو کرده است.
به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
- استدعا می‌کنم هر فردی که وارد دایره تحلیلگری در حوزه مناسبات ارتباطی ایران و امریکا می‌شود به مقوله رابطه ایران و امریکا فارغ از اینکه چه شخصی رییس‌جمهور امریکاست، نگاه کنند. ترامپ مانند باقی ریاست جمهوران امریکا، درصدی از اثرگذاری‌های شخصی را دارد و درصد بالاتری هم اثراتی است که جایگاه این فرد و الگوی تصمیم‌سازی‌های نظام امریکا شکل می‌دهند.
- در تاثیرات شخصیتی ممکن است رییس‌جمهوری تندتر و دیگری ملایم‌تر، یکی آرام‌تر و دیگری خشن‌تر و... باشد، ولی موضوع رابطه ایران با امریکا در مناسبات جهانی و منطقه‌ای فراتر از وابستگی‌ها به شخصیت رییس‌جمهور امریکاست.
- برخی از سخت‌گیری‌هایی که در دوره باراک اوباما علیه ایران به کار گرفته شد، حتی در دوره ترامپ هم اعمال نشدند. در واقع زنجیره فشارها و سخت‌گیری‌هایی که اوباما علیه ایران انجام داد به رغم اینکه اوباما خود را ملایم و سهل‌گیر نشان می‌داد، بسیار مستحکم‌تر از سایر روسای جمهور امریکا بود. بنابراین فکر می‌کنم تقلیل دادن یک مساله دیرپا به شخصیت و شمایل رفتاری یک رییس‌جمهور، نوعی انحراف در مسیر ارزیابی‌ها است.
- اینکه ترامپ به عنوان رییس‌جمهور امریکا بیاید و رسما اعلام کند من آمده‌ام تا تحریم‌های ایران و روسیه را بردارم (با هر استراتژی که مد نظر دارد) برای ایران مغتنم است. ما نباید به تاکتیک و استراتژی ترامپ کار داشته باشیم، باید به نتیجه آن در راستای تحقق منافع ملی‌مان نگاه کنیم.
- اگر بتوان در دوره ترامپ، تحریم‌های ایران را کاهش داد، برای ایران یک فرصت است. اینکه ایران نفس بکشد، دریچه‌ها را باز کند و از زیر بار فشار تحریم‌ها خارج شود یا تحریم‌ها کاهش یابد و سپس با قدی برافراشته‌تر، گردنی ستبرتر، سینه‌ای فراختر و بازوانی تواناتر به حل مناقشات منطقه‌ای و بین‌المللی خود بپردازد، ضرورتی است که وزن ایران را در عرصه مناسبات داخلی و جهانی ارتقا می‌دهد.
- ایران کشور ناتوانی نیست، اما باید قبول کنیم به اندازه‌ای غل و زنجیر به دست و پای ایران بسته شده که آخرین انتظاری که از ایران می‌توان داشت، آن است که راه رود و نایستد. از ایران در شرایط تحریمی انتظار دویدن و چابکی و بادپایی را نمی‌توان داشت. باید کاری کنیم که ایران به عنوان مفهومی توانا، تناور، توانمند و تیزپا که همواره در مناسبات جهانی یادآور شیر و ببر بوده است، به یک غزال دست و پا بسته تبدیل نشود. باید از این فرصت‌ها نهایت استفاده را برد و دست و پای ایران عزیز را از بندهای ناخواسته و دیگرخواسته و بعضا از سر جهالتی که بر پیکره ایران بسته شده، رها کرده و در عرصه جهانی فضایی ایجاد شود تا ایران و ایرانی آنگونه که شایسته است حاضر شوند.
- بحث مذاکره و رابطه با امریکا موضوع مهم و کلیدی استیفای منافع ملی ایرانیان است، اینکه چه کسی با چه ویژگی‌هایی در راس هرم اجرایی دولت امریکا قرار گرفته، موضوعات ثانویه هستند.
