نصب ابزار کروناگراف بر تلسکوپ رومن ناسا برای شکار سیاره‌های فراخورشیدی

ناسا ابزار کروناگراف تلسکوپ رومن را نصب کرد تا امکان شناسایی دقیق‌تر سیاره‌های فراخورشیدی فراهم شود.

به گزارش خبرنگارعلمی و فناوری خبرگزاری برنا، تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن، که به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین رصدخانه‌های فضایی نسل آینده شناخته می‌شود، گامی مهم به سمت تکمیل برداشته است. ناسا اخیراً ابزار پیشرفته کروناگراف این تلسکوپ را نصب کرده است. این ابزار که برای نمایش فناوری طراحی شده است، توانایی شناسایی سیاره‌های فراخورشیدی را دارد و می‌تواند به پیشرفت چشمگیر در روش‌های شناسایی این سیاره‌ها کمک کند.

این تلسکوپ در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در حال ساخت است و ابزار کروناگراف آن توسط آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) طراحی و ساخته شده و اخیراً به این مرکز منتقل شده است. تلسکوپ رومن، با آینه‌ای اولیه به قطر ۲.۴ متر مشابه تلسکوپ هابل، از نظر اندازه آینه به هابل شباهت دارد اما وزن آینه آن کمتر از یک‌چهارم وزن آینه هابل است. این تلسکوپ همچنین به حسگر تصویر میدان‌گسترده‌ای با وضوح ۳۰۰ مگاپیکسل مجهز شده که توانایی ثبت تصاویری با وضوح هابل اما با میدان دیدی ۱۰۰ برابر بزرگ‌تر را دارد.

ابزار کروناگراف، یکی از نوآورانه‌ترین بخش‌های این تلسکوپ، به نحوی طراحی شده که با مسدود کردن نور مستقیم ستاره‌ها، امکان مشاهده اجرام کم‌نورتر مانند سیاره‌های فراخورشیدی را فراهم می‌کند. این فناوری شامل ماسک‌ها و آینه‌های فعال است که می‌تواند سیاره‌های دوردستی را که در اطراف ستاره‌های دیگر در حال گردش هستند، به‌طور مستقیم شناسایی کند.

با وجود این توانایی‌ها، ناسا ابزار کروناگراف را به‌عنوان یک گام آزمایشی برای توسعه فناوری‌های پیشرفته‌تر می‌بیند که در آینده در پروژه‌هایی مانند رصدخانه جهان‌های قابل سکونت مورد استفاده قرار خواهند گرفت. هدف از این مأموریت‌ها، جستجوی سیاره‌های شبیه به زمین در کهکشان ما است.

راب زلم، دانشمند پروژه رومن، در این رابطه گفت: برای رسیدن به جایی که در آینده به آن نیاز داریم، ابزار کروناگراف رومن باید کارایی خود را در عمل ثابت کند. درس‌هایی که از این ابزار به‌دست می‌آوریم، به ما کمک می‌کند تا نسل بعدی مأموریت‌های پرچم‌دار ناسا را طراحی کنیم؛ مأموریت‌هایی که به‌طور خاص برای جستجوی سیاره‌های قابل سکونت طراحی خواهند شد.

کروناگراف اکنون به بخشی شبکه‌ای به نام حامل ابزار متصل شده است. این ساختار، وظیفه نگه‌داری ابزارها را بر عهده دارد و در نهایت میان آینه اولیه و بخش اصلی فضاپیما، شامل سامانه‌های ارتباطی، نیروی محرکه و تأمین انرژی، قرار خواهد گرفت. برای نصب دقیق کروناگراف، تیم ناسا از یک آداپتور سفارشی و ابزار ویژه‌ای به نام ابزار یکپارچه‌سازی افقی استفاده کرده است. این ابزارها امکان تراز کردن دقیق و اتصال ایمن کروناگراف به حامل ابزار را فراهم می‌کنند. پس از اتمام این فرایند، آداپتور و ابزار یکپارچه‌سازی افقی حذف می‌شوند.

از آنجایی که کروناگراف برای عملکرد در دمای اتاق طراحی شده است، در حین نصب لایه‌هایی از عایق حرارتی به آن اضافه شد تا از آسیب احتمالی ناشی از تغییرات دما جلوگیری شود. در مرحله بعد، تیم مهندسی به بررسی دقیق و اطمینان از صحت نصب و هم‌ترازی این ابزار خواهد پرداخت، چرا که حتی یک انحراف جزئی می‌تواند عملکرد آن را مختل کند.

پس از تکمیل نصب و آزمایش ابزار کروناگراف، ناسا برنامه دارد تا به سراغ نصب ابزار اصلی میدان‌گسترده برود. طبق برنامه‌ریزی‌های فعلی، انتظار می‌رود که تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن در ماه مه سال ۲۰۲۷ به فضا پرتاب شود. این مأموریت می‌تواند فصل جدیدی در کشف سیاره‌های فراخورشیدی و شناخت کهکشان ما رقم بزند.