لئوناردو داوینچی ممکن است از یک بیماری پزشکی به نام استرابیزم رنج می‌برده؛ او به نوعی از این بیماری به نام اکزوتروپیا مبتلا بود، به این معنی که یکی از چشم‌های او به سمت بیرون می‌نگریسته است. این عدم هماهنگی در چشم‌های او به او کمک می‌کرد تا شکل‌ها و تصاویر سه‌بعدی را بهتر نقاشی کند.

اگر فردی از استرابیزم رنج ببرد، یکی از چشم‌های او به طور مستقیم به شیئی که به آن نگاه می‌کند می‌نگرد و چشم دیگر به سمت دیگری می‌رود. این انحراف می‌تواند به سمت داخل (استروپیا یا «چشم‌های چپیده»)، به سمت بیرون (اکزوتروپیا یا «چشم‌های دیواری»)، به سمت بالا (هایپرتروپیا) یا به سمت پایین (هایپوتروپیا) باشد. استرابیزم می‌تواند دائمی یا متناوب باشد. بسیاری از نقاشان تاریخی از جمله پابلو پیکاسو، ادگار دگا و رمبرانت از این بیماری رنج می‌بردند.