وقتی صحبت از تمدن های باستانی می‌شود، معمولا شاهکارهای معماری و دستاورهای شگفت‌انگیز آنها را می‌شنویم. از اهرام مصر گرفته تا تخت‌جمشید و ویرانه‌های تمدن اینکا همگی از یک گذشته درخشان خبر می‌دهند. گرچه ابعاد تاریک و وحشتناکی نیز در تمدن‌های باستانی وجود داشته است. قربانی کردن دسته جمعی کودکان در مکزیک یکی از مواردی است که باور کردن آن برای انسان امروزی سخت به‌نظر می‌رسد.

قربانی کردن دسته جمعی کودکان در مکزیک برای پایان یک بحران

در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ گروهی از باستان شناسان موفق شدند باقیمانده‌های ۴۲ کودک بین ۲ تا ۷ ساله را در یکی از مهم‌ترین معابد شهر باستانی تنوچتیتلان (مکزیکوسیتی امروزی) پیدا کنند. اسکلت این کودکان با دست‌ها و پاهای بسته شده درون جعبه‌های سنگی قرار داشت که خود آنها نیز روی لایه‌ای از شن قرار گرفته بودند.

در دهان برخی از این کودکان مهره‌های قیمتی دیده می‌شد و برخی نیز گردن‌بند داشتند. در ابتدا دانشمندان تصور می‌کردند که شاید یک بیماری یا فاجعه طبیعی باعث کشته شدن کودکان شده باشد. هرچند بررسی‌های جدید راز ترسناک تمدن باستانی مکزیک را آشکار می‌کند. آنها می‌خواستند با قربانی کردن دسته جمعی کودکان خود خدای باران یعنی Tlaloc را خوشنود کنند تا خشکسالی به‌پایان برسد.

جالب اینجاست که این اولین اقدام تمدن باستانی آزتک برای حل مشکل خشکسالی نبوده است. آنها در ابتدا انبارهای غله پادشاهی را باز کرده و سعی کردند غذا را در اختیار طبقات محروم جامعه قرار دهند. کمی بعد قربانی کردن دسته جمعی کودکان به‌عنوان راهی برای فرو نشاندن خشم خدای باران پیشنهاد شد. وقتی این ایده احمقانه جواب نداد، دولت مجبور شد دستور مهاجرت دسته‌جمعی مردم را صادر کند.

دانشمندان می‌خواستند جنبه‌های بیشتری از این فاجعه را بررسی کنند. به همین‌خاطر داده‌های جغرافیایی منطقه را زیر ذره‌بین قرار دادند. در نهایت مشخص شد که بخش مرکزی مکزیک بین سال‌های ۱۴۵۲ و ۱۴۵۴ یک خشکسالی شدید را تجربه کرده است. این خشکسالی با دوران حکمرانی مکتزومای یکم و آغاز پروژه ساخت معبد بزرگ Templo Mayor همراه شد. در آن دوره میزان محصولات کشاورزی به یک‌دهم رسید و جمعیت آزتک به‌شدت کاهش یافت. حتی بسیاری از خانواده‌ها مجبور شدند برای دریافت غذا کودکان خود را به شهرهای اطراف بفروشند.

در فرهنگ آزتک تعدادی کوتوله هستند که به خدای باران خدمت می‌کنند. در محل قربانی کردن دسته جمعی کودکان نیز همین باور دیده می‌شود. روی جسد کودکان رنگ آبی پاشیده شده بود و صدف‌های دریایی و پرندگان کودک نیز در اطراف آنها قرار داشتند. همچنین ۱۱ مجسمه ساخته‌شده با استفاده از سنگ‌های آتشفشانی در اطراف آنها دیده می‌شد.

این مجسمه‌ها طوری ساخته شده بودند که یادآور چهره و نمادهای خدای باران در تمدن آزتک باشند. کودکان نیز در واقع به‌عنوان کوتوله‌هایی ارزشمند تقدیم این ایزد باستانی می‌شدند. اگرچه فرهنگ قربانی کردن از گذشته در تمدن‌های مختلف وجود داشته و حتی امروز نیز دیده می‌شود، اما قربانی کردن دسته جمعی کودکان ۲ تا ۷ ساله در مکزیک واقعا شگفت‌آور است.