پژوهش جدید بر نگرانی‌های روانی و اجتماعی تأکید می‌کند ارتباط خُروپُف با مشکلات رفتاری نوجوانان

ایرنا: پژوهشگران دانشگاه مریلند آمریکا کشف کرده‌اند که نوجوانانی که به طور مکرر خُروپُف می‌کنند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری مانند بی‌توجهی، پرخاشگری و قانون‌شکنی قرار دارند، هرچند که توانایی‌های شناختی آنها تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. این یافته‌ها بر لزوم توجه به مدیریت مشکلات خواب در کودکان تأکید دارد.

پژوهش جدیدی که در دانشگاه مریلند آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد نوجوانانی که به طور مکرر در خواب خُروپُف می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که مشکلات رفتاری نظیر بی‌توجهی، پرخاشگری، و مشکلات در روابط اجتماعی را تجربه کنند. این تحقیق، که بزرگ‌ترین پژوهش در نوع خود است، در راستای بررسی تأثیرات خُروپُف بر سلامت رفتاری نوجوانان از مدرسه ابتدایی تا اواسط نوجوانی انجام شده و اطلاعات حیاتی برای والدین فراهم می‌آورد تا بتوانند به شیوه‌های پزشکی مناسب این مشکلات را مدیریت کنند.

در این مطالعه ملی، که در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده، داده‌های مربوط به ۱۲ هزار کودک ثبت‌شده در پروژه «مطالعه ملی رشد شناختی مغز نوجوانان» جمع‌آوری شده است. این پروژه به بررسی روند رشد مغز و سلامت عمومی کودکان در آمریکا می‌پردازد. والدین اطلاعات مربوط به خُروپُف کودکان خود را گزارش کردند و پژوهشگران با تحلیل این داده‌ها به ارزیابی توانایی‌های شناختی و مشکلات رفتاری آن‌ها پرداختند.

این مطالعه شامل کودکانی است که از سن ۹ تا ۱۰ سالگی وارد آن شده و تا سن ۱۵ سالگی، به صورت سالانه تحت بررسی‌های مختلف قرار گرفتند. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی خُروپُف و ارتباط آن با توانایی‌های شناختی و مسائل رفتاری بود. نتایج نشان داد که نوجوانانی که حداقل سه بار در هفته خُروپُف می‌کنند، بیشتر دچار مشکلاتی نظیر بی‌توجهی در کلاس‌های درسی، مشکلات در روابط اجتماعی و عدم توانایی در بیان احساسات خود هستند.

با این حال، جالب است که پژوهشگران هیچ‌گونه کاهش در توانایی‌های شناختی، نظیر مهارت‌های روخوانی، زبان یا حافظه در نوجوانانی که خُروپُف می‌کنند، مشاهده نکردند. این یافته نشان می‌دهد که مشکل خُروپُف به طور مستقیم بر عملکرد شناختی تاثیر نمی‌گذارد، بلکه بیشتر با رفتارهای اجتماعی و روانی نوجوانان ارتباط دارد. همچنین، مشخص شد که با افزایش سن کودکان، میزان خُروپُف حتی بدون درمان خاص، به طور طبیعی کاهش می‌یابد.

جالب‌تر اینکه، پژوهشگران این مطالعه به موضوعی دیگر نیز اشاره کردند که در آن، بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات تنفسی هنگام خواب به اشتباه به عنوان مبتلا به اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی (ADHD) تشخیص داده می‌شوند. این تشخیص نادرست منجر به تجویز داروهای محرک می‌شود، در حالی که این کودکان به درمان خاصی نیاز ندارند. این خطای تشخیصی می‌تواند علاوه بر ایجاد هزینه‌های درمانی، بر وضعیت روانی و اجتماعی کودک تأثیر منفی بگذارد.

طبق آمارهای موجود، حدود ۱۵ درصد از کودکان آمریکایی با اختلالات تنفسی در خواب مواجه هستند. این مشکل، به خصوص در سنین نوجوانی، ممکن است به بروز اختلالات رفتاری منجر شود که در صورت عدم تشخیص صحیح، می‌تواند با درمان‌های غیرضروری یا اشتباه همراه شود. به همین دلیل، پژوهشگران بر لزوم توجه به درمان‌های پزشکی مناسب و دقیق برای مدیریت خُروپُف و اختلالات خواب در کودکان تأکید دارند.

پژوهش جدید نشان می‌دهد که ارتباط مستقیمی بین خُروپُف مکرر در نوجوانان و بروز مشکلات رفتاری وجود دارد. با این حال، این مشکلات به توانایی‌های شناختی آنها آسیب نمی‌زند. این یافته‌ها بر اهمیت تشخیص دقیق اختلالات خواب و جلوگیری از درمان‌های اشتباه تأکید دارد. والدین و پزشکان باید درک درستی از تأثیرات خُروپُف بر رفتار کودکان داشته باشند تا بتوانند به شیوه‌ای مؤثرتر به مدیریت این مشکلات پرداخته و کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود بخشند.