«گلادیاتور ۲» و معمای آب و کوسه در کولوسئوم

به گزارش ایسنا، «گلادیاتور ۲» ساخته ریدلی اسکات مملو از صحنه‌های اکشن به یاد ماندنی است، از یک نبرد خونین شخصیت اصلی فیلم با بابون‌ها گرفته تا صحنه مبارزه با کرگدن. اما یکی از سکانس‌هایی که مطمئنا بیشترین پرسش‌ها را برای مخاطب ایجاد می‌کند مربوط به صحنه‌ای است که در آن آمفی‌تئاتر تاریخی کولوسئوم پر از آب و کوسه می‌شود. گلادیاتورها روی یک قایق وارد عرصه می‌شوند و در میان آب به نبرد می‌پردازند.

اما آیا کولوسئوم واقعاً در زندگی واقعی، پر از آب و کوسه شده است؟ این پرسشی است که با توجه به اینکه اسکات اغلب سریع و آزادانه با تاریخ بازی می‌کند، ضروری جلوه می‌کند. برای مثال، «گلادیاتور ۲» شخصیتی را نشان می‌دهد که ۱۲۰۰ سال قبل از اختراع دستگاه چاپ، روزنامه می‌خواند و فیلم قبلی اسکات با عنوان «ناپلئون» نیز آنقدر مملو از نادرستی‌های تاریخی بود که مورخان فرانسوی، کارگردان را به شدت مورد انتقاد قرار دادند.

با این حال، وقتی صحبت از نبرد دریایی کولوسئوم در «گلادیاتور ۲» می‌شود، اسکات به‌طور شگفت‌انگیزی از تاریخ دور نمی‌شود. شکلی از تئاتر روم باستان «ناوماکیا» (naumachia)  وجود داشته است که در آن نبردهای دریایی برای سرگرمی یا در حوضچه‌هایی که قبلاً نبردها در آن‌ها رخ داده بود یا در آمفی‌تئاترهای پر آب برگزار می‌شد و محکومان یا اسیران جنگی تا زمانی که یک طرف برنده می‌شد با سربازان در مواجهه می‌ماندند.
 
اولین ناوماکیای ثبت‌شده به سال ۴۶ قبل از میلاد برمی‌گردد و مجوز آن توسط جولیوس سزار صادر شد و برخی از آنها در نهایت در کولوسئوم به صحنه رفتند. به عنوان مثال اعتقاد بر این است که امپراتور روم «دومیتیان» در سال ۸۵ پس از میلاد در کولوسئوم نبرد دریایی انجام داده است. فیلم «گلادیاتور ۲» با اضافه کردن کوسه‌ها، خطر این نبرد را افزایش می‌دهد، اگرچه بعید است که در زندگی واقعی این اتفاق افتاده باشد.

کریس اپلت، استاد تاریخ یونانی و رومی در دانشگاه لث‌بریج در این‌باره اظها کرد: «از قرار دادن کوسه‌ها در داخل کولوسئوم بی‌اطلاع هستم، اگرچه دوره‌ای وجود داشته که می‌توانستند کف محوطه کولوسئوم را با آب پر کنند؛ دوره‌ای ۱۰ تا ۲۰ سال قبل از آنکه زیرزمین کاملی در کولوسئوم بناکنند، در آن دوره می‌توانستند کف زمین را با آب پر کنند و نمایش‌هایی با حیوانات دریایی و این‌جور چیزها برگزار کنند.»

کولوسئوم که ساخت آن در سال ۷۲ میلادی توسط امپراتور «وسپاسیان» آغاز شد، به‌ عنوان مکانی برای نمایش حیوانات عجیب‌ و غریب، اعدام زندانیان، بازسازی نبردها و مبارزه‌های گلادیاتوری شناخته می‌شود. این بنا در سال ۸۰ میلادی به دست پسر این امپراتور، «تیتوس» تکمیل شد و به مدت ۵۰۰ سال مورد استفاده قرار گرفت.

این بنا که در مرکز رم واقع شده، بزرگ‌ترین آمفی‌تئاتر باقی‌مانده جهان است و ابعادی حدود ۱۸۸ متر طول، ۱۵۶ متر عرض و ۵۲ متر ارتفاع دارد و به‌عنوان نمادی از مهندسی و سرگرمی روم باستان شناخته می‌شود.