خاطرات فوتبالی با پیرینو پراتی؛ اسطوره میلان و اولین ایتالیایی که در یک فینال اروپایی هت‌تریک کرد

طرفداری | پیرینیو پراتی (Pierino Prati) زاده 13 دسامبر 1946 در شهر چینیسلو بالساموی ایتالیاست. او در پست‌های مهاجم نوک و وینگر چپ بازی می‌کرد. پراتی فوتبالش را در باشگاه جوانان میلان شروع کرد و در سال 1965 برای کسب تجربه بیشتر به صورت قرضی راهی سالرنیتانا شد. او در 19 بازی سری‌سی ایتالیا، 10 گل زد تا سالرنیتانا با درخشش او به سری‌ب صعود کند. پراتی پس از پایان قرارداد قرضی، به میلان بازگشت و در هفته اول فصل 67-1966 برای نخستین بار با پیراهن میلان در بازی با ونتزیا به میدان رفت. او در هفته چهارم و بازی با ناپولی نیز 90 دقیقه حضور داشت و سپس در ماه نوامبر، بار دیگر به صورت قرضی راهی تیمی دیگر شد و این بار به ساوونا در سری‌ب پیوست.

این بازیکن در سری‌ب با پیراهن ساوونا، در 29 بازی، 15 گل زد و بار دیگر به عنوان ستاره تیم قرضی خود، به میلان بازگشت. میلان برای فصل 68-1967، روی پراتی 21 ساله حساب بیشتری باز کرد و از هفته هفتم به بعد، شاهد بازی‌های بیشتری از این بازیکن بودیم. او ابتدا در هفته هفتم برابر کالیاری به میدان فرستاده شد و یک گل زد؛ سپس هفته نهم و بازی با ویچنزا، دو گل دیگر به تعداد گل این بازیکن افزود. پراتی سپس در بازی‌ برابر برشا، بولونیا، رم و آتالانتا، دبل کرد و در نهایت با 23 بازی، 15 گل و چهار پاس گل، آقای گل سری‌آ شد و به همراه میلان به قهرمانی در این لیگ دست یافت. او در جام برندگان اروپا نیز به میدان رفت و با گل‌های مهمش در مراحل یک‌هشتم، یک‌چهارم و نیمه نهایی برابر بایرن مونیخ، به صعود میلان به فینال این تورنمنت، کمک فراوانی کرد. میلان در فینال، 2-0 هامبورگ را شکست داد و قهرمانی اروپایی خود را به دست آورد. هفت بازی و سه گل نیز در جام حذفی برای پراتی به ثبت رسید.

درخشش پراتی در فصل 69-1968 ادامه داشت و او در تمامی رقابت‌ها، آمار 42 بازی، 21 گل و هفت پاس گل را ثبت کرد. در لیگ قهرمانان اروپا، پراتی در بازی برابر مالمو دبل کرد و در بازی حساس مرحله یک‌چهارم نهایی با سلتیک، تک گل مهم میلان را به ثمر رساند و این باشگاه را به نیمه نهایی اروپا رساند. در نیمه نهایی، میلان، منچستر را کنار زد و در فینال، با سه گل و یک پاس گل پراتی، به قهرمانی اروپا رسید. او به اولین بازیکن ایتالیایی تبدیل شد که در یک فینال اروپایی هت‌تریک می‌کند. میلان در این فصل به قهرمانی مسابقات بین‌قاره‌ای هم رسید و در دو دیدار رفت و برگشت برابر استودیانتس، این باشگاه را شکست داد و به نوعی در این فصل، قهرمان جهان شد. پراتی در این مسابقات که به نام اینترکانتیننتال معروف بود، یک پاس گل داد و به دلیل بازی خشن آرژانتینی‌ها مصدوم شد. او در فصل 70-1969، آمار 28 بازی، 17 گل و چهار پاس گل را ثبت کرد تا همچنان یکی از ستاره‌های مهم میلان باشد. پراتی، سه فصل دیگر در میلان حضور داشت و آمارهای 39 بازی، 21 گل و هفت پاس گل در فصل 71-1970، 38 بازی، 12 گل و 11 پاس گل در فصل 72-1971 و 21 بازی، هشت گل و 10 پاس گل در فصل 73-1972 را ثبت کرد. یک قهرمانی جام حذفی ایتالیا و یک جام برندگان اروپا، در این سه فصل به افتخارات پراتی اضافه شد.

پراتی که در فصول آخر حضورش در میلان، مصدومیت‌های مکرری را تجربه کرد، در سال 1973 با 650 میلیون لیره به رم فروخته شد. او در فصل اولش در رم، 26 بازی، هشت گل و یک پاس گل و در فصل دومش، 39 بازی، 22 گل و یک پاس گل را به ثبت رساند و توانست به روزهای اوجش بازگردد. پراتی در دو فصل بعدی خود در رم، بار دیگر به روندی نزولی رسید و آمارهای 17 بازی، پنج گل و 22 بازی، پنج گل را ثبت کرد. او در سال 1977 به فیورنتینا پیوست و در یک فصل، تنها در هشت مسابقه حضور داشت. این بازیکن سپس به باشگاه ساوونا در سری‌سی برگشت و پس از یک سال، تصمیم به حضور در کشوری جدید گرفت. پراتی در سال 1979 به روچستر راینوس آمریکا پیوست و در شش بازی برای این باشگاه، سه گل زد. بازگشت به ساوونا و ثبت آمار 54 بازی، 24 گل، آخرین اتفاقات کارنامه این بازیکن بود. او در سال 1981 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

اولین بازی ملی پراتی برای تیم ملی ایتالیا، در سال 1968 به ثبت رسید که او در شکست 3-2 کشورش برابر بلغارستان در پلی‌آف صعود به یورو 1968، یک گل زد. در بازی برگشت، با یک گل پراتی، ایتالیا 2-0 بلغارستان را شکست داد و موفق به صعود به یورو 1968 شد. پراتی در این تورنمنت که در صعود کشورش تاثیر داشت، در دو مسابقه نیمه نهایی و فینال نخست، به میدان رفت و در نهایت به همراه ایتالیا، به قهرمانی در این دوره یورو رسید. او به جام جهانی 1970 دعوت شد اما در تمام مسابقات کشورش تا شکست 4-1 در فینال به برزیل، نیمکت‌نشین بود و حتی در یک مسابقه به میدان نرفت. آخرین بازی ملی او، دیدار با یوگسلاوی در سال 1974 بود و این بازیکن با 14 بازی ملی و هفت گل، بازنشست شد. او پس از پایان فوتبالش، مدتی مربیگری کرد و سرمربی باشگاه‌هایی مثل لکو، سولبیاتسه و پرو پاتریا شد. پراتی در سال‌های آخر عمر خود در دهکده‌ای در کومو زندگی کرد و سپس در خانه سالمندان، حضور پیدا کرد. او در 22 ژوئن 2020، در 73 سالگی درگذشت.