به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، پارکینسون یکی از بیماری های عصبی میباشد که مردان بیشتر در معرض آن نسبت به بانوان میباشند. علائم کلی بیماری پارکینسون را میتوانیم به افسردگی و لرزش بدن و… اشاره کنیم. در ادامه علائم پارکینسون را بیشتر بررسی کرده ایم. بیماری پارکینسون با پیوند مدفوع علائمش بسیار کاهش میابد. برای با خبر شدن از جزئیات بیشتر و کسب اطلاعات بیشتر اندیشه معاصر را تا انتها دنبال کنید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

بیماری پارکینسون چیست

این بیماری (به انگلیسی: Parkinson’s Disease) به اختصار PD، اختلال پیش‌رونده، مخرب و درازمدت دستگاه عصبی مرکزی است که عمدتاً سیستم حرکتی بدن را مختل می‌کند. نشانه‌های این بیماری معمولاً آرام و به‌تدریج ظاهر می‌شوند و با پیشرفت بیماری، علائم غیرحرکتی نیز بروز می‌کنند. آشکارترین نشانه‌های زودرس این بیماری عبارتند از لرزش، خشکی در حرکت بدن، آرام‌شدن حرکات و دشواری در راه‌رفتن. نشانه‌های شناختی و رفتاری این بیماری نیز در اغلب افراد معمولاً به شکل افسردگی، اضطراب و فقدان علاقه و هیجان بروز می‌کند. در مراحل پیشرفتهٔ بیماری پارکینسون، بعضاً زوال عقل نیز شایع است. فرد مبتلا به این بیماری ممکن است مشکلاتی در خوابیدن و سیستم حواس خود نیز تجربه کند.

پارکینسون

نشانه‌های حرکتی این بیماری به علت از بین رفتن سلول‌ها در تودهٔ سیاه مغز و در نتیجه کاهش دوپامین (که یک انتقال‌دهندهٔ عصبی است) رخ می‌دهد. دوپامین برای حفظ الگوهای حرکتی طبیعی بدن اهمیت زیادی دارد و دقیقاً به همین دلیل است که بسیاری از درمان‌های پارکینسون با هدف افزایش سطح دوپامین در مغز انجام می‌شوند. در بیماری پارکینسون، از بین رفتن نورون‌ها (یاخته‌های عصبی) در سایر بخش‌های مغز هم رخ می‌دهد و زمینه‌ساز برخی علائم غیرحرکتی این بیماری می‌شود. علاوه بر کاهش دوپامین و سلول‌هایی که دوپامین می‌سازند، پروتئینی به نام آلفا-ساینوکلین هم در بیماری پارکینسون نقش دارد. آلفا-سینوکلئین در حالت عادی به برقراری ارتباط نورون‌ها با یکدیگر کمک می‌کند اما در بیماری پارکینسون، این پروتئین در توده‌های میکروسکوپی به نام جسم لویی کپه‌کپه جمع می‌شود. محققان بر این باورند که آلفا-سینوکلئین در پیشرفت پارکینسون نقش دارد و شاید بتوان درمان‌های جدیدی ایجاد کرد که جلوی جمع‌شدن این پروتئین را بگیرد

مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند

با اشاره به عوامل خطرساز ابتلاء به این بیماری و با بیان اینکه سن، جنسیت، وراثت و قرار گرفتن در معرض سموم و آفت‌کش‌ها از جمله عوامل خطرساز ابتلاء به بیماری پارکینسون محسوب می‌شود، اظهار کرد: بزرگسالان جوان به ندرت ابتلاء به بیماری پارکینسون را تجربه می‌کنند؛ در واقع ابتلاء به این بیماری در اواسط یا اواخر زندگی افراد آغاز می‌شود و خطر ابتلاء به آن با افزایش سن افزایش می‌یابد.

وی با بیان اینکه در صورتی که نزدیکان یک فرد به بیماری پارکینسون مبتلا باشند احتمال ابتلای وی به این بیماری بیشتر می‌شود، افزود: نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلاء به بیماری پارکینسون قرار دارند.

متخصص مغز و اعصاب و فوق تخصص بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی با اشاره به ارتباط قرارگیری افراد در معرض سموم و فلزات سنگین و ابتلای آنها به بیماری پارکینسون تصریح کرد: استفاده از داروها می‌تواند به کنترل علائم این بیماری که شامل لرزش، داشتن احساس سنگینی در پاها، تغییر حالت بدنی و شیوه ایستادن افراد، تغییر در نحوه صحبت کردن و مشکل در تعادل و هماهنگی عضلات می‌شود، کمک کننده باشد.

چیت‌ساز با بیان اینکه برای افزایش سطح دوپامین در مغز بیماران پارکینسون و کمک به کنترل علائم غیرحرکتی از دارودرمانی استفاده می‌شود، ادامه داد: داروهایی که برای این بیماران تجویز می‌شود بر سایر مواد شیمیایی مغز آنها مانند انتقال دهنده‌های عصبی که اطلاعات را بین سلول‌های مغز منتقل می‌کنند نیز تأثیرگذار است.

وی با بیان اینکه برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون که بدن آنها به خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهد پزشک ممکن است تحریک عمیق مغز را توصیه کند، گفت: با انجام یک عمل جراحی، پزشک الکترودهایی را در بخشی از مغز می‌کارد و آنها را به یک دستگاه الکتریکی کوچک کاشته شده در قفسه سینه متصل می‌کند.

متخصص مغز و اعصاب و فوق تخصص بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی اضافه کرد: این دستگاه و الکترودها، بدون درد منجر به تحریک نواحی خاصی در مغز بیمار می‌شوند و حرکت را به گونه‌ای کنترل می‌کنند که ممکن است به توقف بسیاری از علائم مرتبط با حرکت پارکینسون مانند لرزش، کندی حرکت و سفتی کمک کند./ایمنا

کمبود ویتامین‌های گروه B و ابتلا به پارکینسون

ویتامین‌های B نقش مهمی را در فرآیندهای متابولیک ایفا می‌کنند. این ویتامین‌ها بر تولید و عملکرد اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFAs) و پلی آمین‌ها، دو عاملی که به حفظ یکپارچگی سد روده کمک می‌کنند و از ورود سموم به جریان خون جلوگیری می کنند، تأثیر می‌گذارند.

کمبود پلی آمین‌ها و SCFA ها می‌تواند منجر به نازک شدن لایه مخاط روده و افزایش نفوذپذیری روده (IP) شود که این دو نشانه در بیماران مبتلا به پارکینسون مشاهده شده است. چرا که افزایش نفوذپذیری روده، علاوه بر اینکه اعصاب را در معرض سموم قرار می‌دهد، به تجمع غیرطبیعی آلفا سینوکلئین کمک می‌کند، سلول‌های ایمنی در مغز را فعال می‌کند و در نهایت منجر به التهاب طولانی مدت می‌شود.

از این‌رو، درمان مکمل با هدف قرار دادن ریبوفلاوین (ویتامین ‌B۲) و بیوتین به عنوان یک راه درمانی بالقوه می‌تواند راه حلی موثر برای کاهش علائم پارکینسون و کند کردن پیشرفت این بیماری باشد.

نتایج این پژوهش به تازگی در مجله npj Parkinson’s Disease منتشر شده است./خبرآنلاین

اندیشه معاصر