روزهای تلخ منچستر سیتی؛
پپ گواردیولا در منچسترسیتی، بیش از هر باشگاه دیگری، به‌عنوان سرمربی ماندگار شده اما اوضاع در فصل جدید خوب پیش نمی‌رود.
به گزارش "ورزش سه"، این همان خبری بود که هواداران منچسترسیتی منتظرش بودند. پس از ماه‌ها گمانه‌زنی، سرانجام پپ گواردیولا تصمیم گرفت قراردادش با منچسترسیتی را تا تابستان ۲۰۲۷ تمدید کند. این سرمربی اسپانیایی ۵۳ ساله که در سال ۲۰۱۶ به منچسترسیتی پیوست، تا کنون هجده جام از جمله شش قهرمانی لیگ برتر انگلیس، دو جام حذفی و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را همراه با این تیم کسب کرده است.
او این تصمیم را زمانی گرفت که سیتی با چالش‌های زیادی، چه در زمین و چه خارج از آن مواجه است. بنابراین ماندن او برای هواداران و مدیران باشگاه می‌تواند بسیار دلگرم‌کننده باشد. عملکرد ضعیف سیتی در مسابقات اخیر که در آخرین نمونه شکست خانگی چهار بر صفر دیروز (شنبه ۲۳ نوامبر) مقابل تاتنهام بود، تردید در مورد آینده برخی از بازیکنان کلیدی، تغییرات پشت‌پرده و روبه‌رو شدن با ۱۱۵ اتهام مالی در لیگ برتر نشان می‌دهد که گواردیولا و منچسترسیتی چندین ماه سخت را پیش‌رو دارند.
با اینکه منچسترسیتی هنوز در رتبه دوم لیگ برتر است، اما عملکرد نزولی آنها در دوران حضور گواردیولا بی‌سابقه بوده است. با شکست مقابل تاتنهام در این هفته، گواردیولا برای اولین بار، پنج شکست متوالی را در این تیم تجربه کرد. قبل از آن، سیتی در سال ۲۰۰۶ با هدایت استوارت پیرس، پنج بازی پیاپی را باخته بود.
البته این روند هنوز به معنی از دست رفتن امیدها برای کسب پنجمین قهرمانی متوالی لیگ برتر نیست، چرا که سیتی فاصله امتیازی چندانی با لیورپول صدرنشین ندارد. آنها همچنین در مرحله گروهی لیگ قهرمانان، با وجود شکست سنگین مقابل اسپورتینگ لیسبون، وضعیت مناسبی دارند. اما می‌دانند که باید به سرعت فرم خود را بازیابند تا در تمام رقابت‌ها مدعی باقی بمانند.
برخی معتقدند عدم قطعیت درباره آینده گواردیولا، مهم‌ترین عامل افت سیتی بوده است و اکنون این امید وجود دارد که باقی ماندن او در سیتی، آرامش را به تیم برگرداند و بتواند دوباره شرایط ایده‌آل خود را باز یابد. با این‌حال، چالش بزرگ‌تر مصدومیت‌های پیاپی بازیکنان است. غیبت مدافعانی چون کایل واکر، ناتان آکه، مانوئل آکانجی، روبن دیاز و جان استونز بی‌تردید یک مشکل کلیدی است.
علاوه بر این، فیل فودن همچنان از فرم ایده‌آل خود دور است و ایلکای گوندوگان هم هنوز به فرم مطلوبش قبل از رفتن به بارسلونا در سال ۲۰۲۳ نرسیده است. کوین د‌بروینه و جک گریلیش مصدوم هستند و رودری، برنده توپ طلا، هم فصل را به دلیل مصدومیت از دست داده است. چنین مشکلاتی هر تیمی در لیگ برتر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، حتی تیمی با قدرت و منابع مالی منچسترسیتی.
ماندن گواردیولا تأثیر قابل‌توجهی در برنامه‌های آینده سیتی خواهد داشت. ادامه کار او برای باشگاه یک امتیاز مثبت است، چرا که دیگر لازم نیست همراه دوست نزدیک خود و مدیر فوتبال باشگاه، تکسیکی بگریستاین، از تیم جدا شود.
تجربه منچستریونایتد در سال ۲۰۱۳، زمانی که سر الکس فرگوسن و دیوید گیل، مدیر اجرایی تیم، هر دو تیم را ترک کردند، نشان می‌دهد که چه مشکلاتی ممکن بود پیش بیاید. جانشین بگریستاین، هوگو ویانا که از اسپورتینگ آمده، برای تطبیق با باشگاه و شرایط آن نیاز به زمان دارد. اما ادامه حضور گواردیولا، خلدون مبارک، رئیس باشگاه و فران سوریانو که مدیر اجرایی است، این زمان را به او می‌دهد.
بااین‌حال، مسائل مهمی برای رسیدگی وجود دارد. مهم‌ترین آنها انتخاب جایگزین رودری در ژانویه و تردید در مورد تمدید قرارداد با د‌بروینه است. د‌بروینه ۳۳ ساله از زمان مصدومیت در فینال لیگ قهرمانان مقابل اینترمیلان در سال ۲۰۲۳، تنها در ۱۹ بازی از ۴۹ بازی لیگ برتر حضور داشته است.
خبرها حکایت از مذاکره او با باشگاه تازه تأسیس سان دیگو در لیگ آمریکا دارند، اما منابع نزدیک به سیتی، احتمال انتقال د‌بروینه به لیگ آمریکا در ژانویه را رد کرده‌اند. توانایی د‌بروینه در ایجاد موقعیت و پاس‌های دقیق هنوز هم بی‌نظیر است. او یکی از گران‌ترین بازیکنان سیتی است و گواردیولا نیاز دارد در دیدارهای بیشتری از او در زمین استفاده کند.
قرارداد برناردو سیلوا، استونز، واکر و ادرسون هم تا سال ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد و تصمیم‌گیری درباره آینده آنها از جمله چالش‌ها و تصمیمات مهم آتی خواهد بود. آیا تیم کنونی که ۹ بازیکن آن بالای ۳۰ سال هستند، همچنان توان و انگیزه کافی برای رقابت را دارد یا زمان بازسازی اساسی تیم فرا رسیده است؟
درک احساسات گواردیولا دشوار است. پپ گاهی در کنفرانس‌های خبری خسته به نظر می‌رسد، اما آتش درونی‌اش کمک کرده استانداردهای بالای خود را حفظ کند. او همچنین وابستگی خاصی به منچسترسیتی دارد.
گواردیولا که همچنان بارسلونا را باشگاه خود می‌نامد، فشار در آن تیم برایش سنگین بود و پس از چهار فصل کناره‌گیری کرد. در بایرن مونیخ هم تنها سه فصل ماند. اما به اعتراف خودش، در سیتی هر آنچه نیاز دارد، در اختیارش است. زندگی در انگلیس را دوست دارد و قصد رفتن به ایتالیا را ندارد. بنابراین گزینه دیگری باقی نمی‌ماند.
سرمربی اسپانیایی در این فصل علاوه بر چالش فنی، با مشکل اتهامات مالی سیتی در لیگ برتر هم روبرو شده است. مسئله‌ای که در چندین گفت‌وگوی خود مستقیماً به آن اشاره کرده و نشان می‌دهد ذهن او را مشغول کرده است. او همچنین پس از شکست ۴-۱ مقابل اسپورتینگ، در خصوص نگرانی‌ها در مورد افت تیم گفت: «این چالش را دوست دارم و می‌خواهم با آن روبرو شوم.»
به نظر می‌رسد پس از دستاوردهای فراوانش، تصمیم دارد به منتقدانش اثبات کند که اشتباه می‌کنند و از این کار لذت می‌برد. خلدون مبارک، رئیس باشگاه هم تردیدی ندارد. «انگیزه پپ برای پیشرفت و موفقیت سیری‌ناپذیر است.»
این بسیار مهم است که گواردیولا، در زمانی که هنوز پرونده تخلفات سیتی در لیگ برتر حل نشده، قراردادش را تمدید کرده و به این تیم متعهد مانده است.
به نظر می‌رسد او چندان در جریان جزئیات این پرونده نیست، اما همواره تأکید کرده که نباید پیش از روشن شدن تمام حقایق، قضاوتی عجولانه داشت. سرمربی اسپانیایی همچنین اعلام کرده که براساس اطلاعاتی که به او داده شده، باور دارد باشگاه مرتکب تخلفی نشده است. با تمام این مشکلات، پارسال به صراحت اعلام کرد حتی اگر منچسترسیتی به لیگ یک سقوط کند، در این تیم خواهد ماند.
این بیانیه نشان‌دهنده روابط عمیق گواردیولا با مالکیت باشگاه است که حتی اگر بدترین اتفاق هم رخ دهد، او از تیم جدا نخواهد شد. در حالی که هنوز ابهامات زیادی پیرامون این پرونده وجود دارد، گواردیولا یک چیز را تضمین کرده است؛ او نه‌تنها به‌عنوان چهره اصلی باشگاه در محافل عمومی باقی خواهد ماند و پاسخگوی سوالات در هفته‌های آتی خواهد بود، بلکه حتی پس از مشخص شدن نتیجه پرونده هم برای ماه‌ها در تیم حضور خواهد داشت.
واقعیت این است که اعتبار گواردیولا برای همیشه با منچسترسیتی گره خورده است، چه خوب چه بد.
پیش از تأیید خبر تمدید قرارداد با منچسترسیتی، این سؤال مطرح بود که آیا تصمیم او مبنی بر ادامه حضورش در سیتی، ارتباطی با سرمربی‌گری تیم ملی انگلیس در آینده دارد؟
البته الان این انتقال دور از ذهن است، چرا که قرارداد گواردیولا با سیتی دو ساله است و قرارداد توماس توخل هم با فدراسیون فوتبال انگلیس دوازده ماه زودتر از آن به پایان می‌رسد.
علاوه بر این، توخل هنوز به‌عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس، یک بازی این تیم را هم هدایت نکرده است. سوال اینجاست که اگر او بتواند مأموریت خود را با قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶ به پایان برساند، تیم ملی را ترک خواهد کرد؟
به‌هرحال، به نظر می‌رسد که مربی‌گری در سطح ملی یکی از اهداف آینده گواردیولا باشد و اگر اسپانیا به دلیل مواضعش در خصوص استقلال کاتالونیا گزینه او نباشد، انگلیس قطعاً می‌تواند یکی از انتخاب‌هایش باشد.
در هفته‌های اخیر، همچنین امکان حضورش در تیم ملی برزیل مطرح شده است. مشخص است که گواردیولا آرزو دارد روزی سرمربی یک تیم ملی شود. البته شاید این مسئله مربوط به سه سال آینده باشد.
از آنجا که تا همین شش ماه همه گمان می‌کردند گواردیولا قطعاً منچسترسیتی را ترک خواهد کرد، بهتر است از پیش‌بینی‌های بلندمدت پرهیز کنیم.
