طرح دارویار عامل افزایش بدهیهای حوزه دارویی شد/ زنجیره بدهیها در حوزه سلامت بحرانزاست
تجارت نیوز . ۱۴۰۳/۹/۵، ۱۵:۱۳
بحران دارو در کشور هر روز ابعاد تازهتری پیدا میکند. از یک طرف بحث خودکفایی دارویی در میان است که البته در بسیاری از موارد به دلیل فراهم نبودن شرایط تولید بسیاری از اقلام دارویی بهموقع روانه بازار نمیشود و از سوی دیگر مساله کمبود و نبود دارو پیش میآید و بیماران دچار سرگردانی میشوند.
هرچند در دولت سیزدهم طرح «دارویار» راهاندازی شد تا مشکلات دارویی را حلوفصل کند اما از آنجا که هیچگاه اعتبارات لازم به آن تعلق نگرفت، نهتنها مشکلات دارویی از بین نرفت که همین طرح باعث بروز مشکلاتی تازهتر و بالا رفتن میزان بدهی بیمهها، داروخانهها و بیمارستانها به شرکتهای تولید و پخش دارو شد.
عضو هیاتمدیره انجمن داروسازان نیز در گفتوگویی به این مطلب اشاره کرد و گفت: متاسفانه حجم مطالبات داروخانهها از بیمهها، بعد از اجرای طرح دارویار، بهشدت افزایش یافت؛ به طوری که قبل از اجرای طرح دارویار، میزان مطالبات داروخانهها از بیمهها ۱۰ همت بود و الان به ۳۰ همت رسیده است.
هادی احمدی در ادامه افزود: سال گذشته حجم چکهای برگشتی داروخانهها ۱.۵ همت بود؛ در حالی که این میزان در چهارماهه ابتدایی سال جاری به سه همت رسیده است. او همچنین بیمهها را یکی از علل بروز کمبود دارو در کشور به شمار آورد.
تخصیص نیافتن اعتبار مناسب به طرح دارویار باعث افزایش بدهیها شد
محمود نجفی عرب، رئیس اتاق بازرگانی استان تهران و عضو هیاتمدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، در پاسخ به این سوال که دومینو بدهکاریها در حوزه دارو تا چه حد بر کمبود دارو و سرگردانی بیماران تاثیر دارد به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه این مساله به دلیل تصمیمگیریهای اشتباه و البته انجام نشدن تعهدات دولت در این زمینه به شکل کلافی سردرگم درآمده که قطعاً نمیتوان راهکاری عاجل برای آن پیدا کرد.»
او میافزاید: «افزایش این بدهیها از زمان طرح دارویار شروع شد. ابتدا بودجه لازم برای این طرح 100 همت در نظر گرفته شد و در نهایت 70 همت آن به تصویب رسید اما همین مقدار هم پرداخت نشد و در این بین نه داروخانهها و بیمارستانها توانستند بدهی به شرکتهای تولید و پخش دارو را پرداخت کنند و نه بیمهها بدهیشان را به داروخانهها و مراکز درمانی پرداخت کردند.»
بیمارستانها به تولیدکنندگان و واردکنندگان تجهیزات پزشکی رقمهای بالایی بدهکارند
نجفی عرب ادامه میدهد: «مساله فقط دارو نیست، در مورد تجهیزات پزشکی هم همین مشکلات وجود دارد. بیمارستانها به تولیدکنندگان و واردکنندگان این تجهیزات رقمهای بالایی بدهکارند و اگر این بدهیها پرداخت نشود، این شرکتها دیگر توان تامین تجهیزات را هم نخواهند داشت.»
نمیتوانیم منکر کمبود دارو در کشور شویم/ زنجیره بدهیها در حوزه سلامت بحرانزاست
رئیس اتاق بازرگانی استان تهران توضیح میدهد: «مساله اینجاست که با این شرایط ما نمیتوانیم منکر کمبود دارو در کشور شویم. تا زمانی که داروخانهها و بیمارستانها و بیمهها بدهی خود را به شرکتهای تولید و پخش پرداخت نکنند این شرکتها در چرخه تولید و خرید مواد اولیه دچار مشکل خواهند بود. این زنجیره بدهی باعث بروز بحران در حوزه درمان میشود.»
او اضافه میکند: «اگر تولیدکنندگان دارو به تعهدات خود عمل نمیکنند یا داروهای مورد نیاز را بهموقع به بازار نمیدهند به دلیل خلف وعده نیست بلکه به این دلیل است که تولیدکننده اولاً باید اعتبار لازم برای وارد کردن مواد اولیه را بهموقع دریافت کند و از طرف دیگر مساله هزینههای تولید در میان است؛ وقتی در این زمینه مشکل وجود داشته باشد تولیدکننده هم نمیتواند بهموقع دارو را آماده کند و کمبود دارو باعث سرگردانی بیماران میشود.»
عضو هیاتمدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران میگوید: «از طرف دیگر شرایط انقباضی که در سیستم پولی کشور حاکم است باعث میشود بانکها اعتبار کافی برای تامین مواد اولیه را بهموقع در اختیار شرکتهای تولیدکننده قرار ندهند و همین چیزها باعث میشود مشکلات به صورت دومینووار ایجاد شود و صنعت دارویی کشور را دچار بحران کند.»
اغلب شرکتهای تولیدکننده دارو با مشکل مواجهاند
محمود نجفی عرب توضیح میدهد: «ما نمیتوانیم منکر این موضوع شویم که اغلب شرکتهای تولیدکننده دارو در زمینه تامین منابع و مواد اولیه دچار مشکلاند. همچنین در زمینه قیمتگذاری محصول نهایی نیز بارها از دولت خواسته شده تا در این زمینه تجدیدنظر شود اما متاسفانه این اتفاق رخ نداده و تمام این مشکلات دست به دست هم دادهاند تا شرکتهای دارویی نتوانند تولید خود را به میزان تعهدات برسانند.»
او در پایان میگوید: «البته وزیر بهداشت و درمان و دولت چهاردهم در این زمینه در حال تلاشاند و چانهزنیهایی برای تامین اعتبارها و پرداخت بدهیها صورت گرفته اما این مشکلات چیزی نیست که بتوانیم امید به رفع زودهنگامشان داشته باشیم.»