تیم فوتبال پرسپولیس در این فصل عملا وینگر ازبکستانی‌اش را در اختیار نداشته است.
به گزارش همشهری‌آنلاین، بدون تردید یکی از مهم‌ترین عوامل قهرمانی پرسپولیس در فصل گذشته، اضافه شدن اوستون اورونوف به این تیم بین ۲نیم‌فصل بود. ستاره ازبکستانی به شکلی معجزه‌آسا و از دل درگیری درون باشگاهی در استقلال به پرسپولیس لینک شد. داستانش را همه می‌دانند؛ اینکه جواد نکونام این بازیکن را نخواست و جذب او را مشروط به حضور ۲بازیکن متوسط ایرانی کرد. این اتفاق هم در نهایت رخ نداد تا استقلال یک پاس گل تاریخی به رقیب سنتی‌اش بدهد و درخشش اورونوف در پیراهن پرسپولیس به سوژه‌ای برای شماتت دائمی نکونام تبدیل شود. با این حال اما در فصل جدید، داستان به کلی عوض شده و حالا پرسپولیس عملا بازیکنی به اسم اورونوف در اختیار ندارد. او که دائما مصدوم است، دیدار دیشب سرخپوشان مقابل الریان قطر را هم از دست داد تا کم‌کم هواداران از یاد ببرند اصلا چنین بازیکنی در تیم‌شان وجود داشته است.
پرسپولیس از ابتدای فصل در لیگ برتر، جام‌حذفی و لیگ نخبگان آسیا مجموعا ۱۶بازی انجام داده و این یعنی ۱۴۴۰دقیقه. اورونوف اما از تمام این مدت، مجموعا فقط ۴۷۲دقیقه در زمین حاضر بوده تا به نوعی هزار دقیقه از مسابقات فصل پرسپولیس را از دست بدهد؛ چیزی حدود دوسوم از بازی‌ها را! نیازی به توضیح نیست که وقتی بازیکنی در این حجم مصدوم است، حتی زمان‌هایی که به بازی گرفته می‌شود هم آن طراوت و اثرگذاری مورد انتظار را نخواهد داشت. این مسئله در مورد اورونوف آشکارا در بازی با الغرافه به چشم آمد و وضع طوری شد که تعویض وینگر ازبکستانی، از سوی هیچ‌یک از هواداران و کارشناسان مورد انتقاد قرار نگرفت.
اورونوف که در لیگ بیست‌وسوم طی نیم‌فصل بازی برای پرسپولیس ۶گل در لیگ برتر به ثمر رساند، امسال در لیگ و آسیا فقط یک گل زده؛ یک گل نه‌چندان کلیدی مقابل فولاد خوزستان. یکی از دلایل وضعیت نامناسب این ستاره ازبکستانی، فرسودگی اوست؛ چه اینکه اورونوف در طول ماه‌های گذشته بدون استراحت ناچار بوده برای تیم‌های ملی امید و بزرگسالان ازبکستان و نیز پرسپولیس به میدان برود و این موضوع مقاومت او در برابر آسیب‌دیدگی‌ها را کاهش داده است. از سوی دیگر این اواخر در نوع بازی اوستون، یک جور هراس از ضربه خوردن و آسیب‌دیدگی دوباره هم دیده می‌شود؛ کابوسی که همه بازیکنان با نرخ بالای مصدومیت آن را تجربه می‌کنند.
خوب و بد فنی گاریدو موضوعی مجزاست که زیاد در موردش حرف زده شده و طبیعتا این بحث ادامه هم خواهد داشت. با این حال به ارث رسیدن این نسخه از اورونوف را باید به‌حساب بدشانسی محض مربی اسپانیایی گذاشت. بدون هیچ تردیدی، فصل گذشته آمادگی اورونوف و نیز حضور مؤثر مهدی ترابی که معمولا در نیم‌فصل‌های دوم اوج می‌گرفت، از عوامل کامیابی اوسمار ویرا و همینطور نمایش‌های جذاب پرسپولیس بود. گاریدو اما هیچ‌یک از آنها را در اختیار ندارد، مثل عبدالکریم حسن که هرقدر در فاز دفاعی متزلزل بود، در حرکات هجومی به تیم کمک می‌کرد.
