حدود ۶ ماه پس از انتخابات پارلمانی اروپا با پیروزی چشمگیر راستگرایان افراطی، در بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا چشم اندازی با نفوذ شدید راست افراطی به وضوح دیده می‌شود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "اشتوتگارتر ناخریشتن" در مطلبی نوشت: محافظه کاران در پارلمان اتحادیه اروپا به طور فزاینده‌ای برای همکاری با احزاب راست افراطی خود را باز نشان می دهند و این اتحادیه به سمت راست افراطی گرایش پیدا می کند.
تقریباً شش ماه پس از انتخابات اروپا، کمیسیون اتحادیه اروپا قرار است روز چهارشنبه توسط پارلمان در استراسبورگ تأیید شود. تصوری که اتحادیه در جریان این روند طولانی ایجاد کرد کاملاً فاجعه بار بود.
در ادامه این مطلب آمده است: در حالی که جهان توسط بحران‌ها و جنگ‌ها به لرزه در آمده است، نمایندگان مجلس اروپا در این دوران همچنان درگیر اختلافات داخلی بودند. در نهایت بعد از اختلافات فراوان رافائله فیتو ایتالیایی از حزب راست افراطی برادران ایتالیا باید سمت معاونت را در کمیسیون به دست آورد.
آنچه در نگاه اول به نظر می رسد یک رویارویی کوچک فکری است و در واقع به آینده بسیار دور اشاره می کند. این روند نشانه روشنی از مسیر سیاسی است که کل اتحادیه اروپا در دوره قانونگذاری آینده طی خواهد کرد و در واقع نفوذ شدید راست و راست افراطی در اتحادیه اروپا قابل مشاهده است.
به این ترتیب اگرچه اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا بارها تاکید می کند که از جمله تحول سبز در اقتصاد اروپا در حال پیشبرد است، اما این پروژه زیست محیطی در حال حاضر توسط اکثریت جدید محافظه کار راست در پارلمان و شورای اروپایی به شدت تضعیف شده است.
به عنوان مثال در این شرایط طرح ممنوعیت شدید موتورهای احتراق داخلی در حال تزلزل است، الزامات سختگیرانه برای سازگارتر کردن سیاست کشاورزی مشترک با محیط زیست به تعویق می افتد و قوانین آب و هوایی اتحادیه اروپا که بار سنگینی را بر دوش شرکت ها می گذارد، باید بازنگری شوند. علاوه بر این، تجارت گازهای گلخانه ای باید اصلاح شود که پیامدهای گسترده ای خواهد داشت.
بخش دیگری از این مطلب آمده است: در جریان مذاکرات بعد از انتخابات پارلمان اروپا منفرد وبر، رئیس فراکسیون بزرگ حزب مردم اروپا به طور مشخص و آشکارا برای اولین بار به دنبال همکاری با حزب راست افراطی برادران ایتالیا بود. وی البته با این کار سوسیالیست ها، لیبرال ها و سبزها را آزرده خاطر کرد. اما وبر، رئیس EPP، استدلال هایی را برای این اقدام خود ارائه کرد.
رئیس EPP در توجیه این اقدام خود تأکید کرد که هدف اعلام شده او ادغام نیروهای راست میانه رو در اتحادیه اروپا است و فیتو، که در اصل یک دموکرات مسیحی است، بدون شک یکی از آنها با تجربه عالی خود به عنوان یک سیاستمدار اتحادیه اروپا است. وبر گفت: این مرد طرفدار اروپا، حامی حاکمیت قانون است و از اوکراین حمایت می کند.
وی تاکید کرد: علاوه بر این، ایتالیا، به عنوان یک کشور بزرگ اتحادیه اروپا، شایسته یک سمت معاون در کمیسیون است.
دانیل فروند، یکی از نمایندگان پارلمان اروپا از حزب سبزها، که به شدت توسط مانفرد وبر در بازی قدرت رد می شود، با عصبانیت به این مسئله واکنش نشان داده است. وی در این باره گفت: سوسیال دموکرات ها در حال شکستن یک وعده مرکزی انتخاباتی هستند: آنها با دشمنان ضد اروپایی همکاری می کنند و نوعی استیصال سیاسی از خود نشان دادند.
شورای اتحادیه اروپا که متشکل از سران کشورهی عضو اتحادیه اروپا است اکنون تحت سلطه 14 دولت ملی است که توسط محافظه کاران، راست گرایان یا راست گرایان افراطی رهبری یا حمایت می شوند.
از طرفی از آلمان و فرانسه گرفته تا لهستان و اسپانیا، راستگرایان افراطی در انتخابات اخیر پارلمان اتحادیه اروپا جهش فوق‌العاده‌ای داشتند و رأی شماری از جوانان را در کشورهای کلیدی قاره سبز به سوی خود جلب کردند.
این احزاب نگرانی‌ها و دغدغه‌های افراد را پس از پشت سر گذاشتن بحران‌های متوالی به کانون اصلی کارزار انتخاباتی خود تبدیل کردند؛ موضوعی که در نهایت به خیز بلند احزاب راست افراطی در انتخابات و پیشتازی آنها در برخی کشورها منجر شد.
در انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا که حدود 6 ماه پیش برگزار شد جناح راست افراطی در بسیاری از کشورهای اروپایی پیروز شد.
موفقیت احزاب راست افراطی در این انتخابات و پیشی گرفتن این حزب از حزب حاکم «اولاف شولتز»، صدر اعظم آلمان برلین را شوکه کرد و «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه را بر آن داشت تا انتخابات زودهنگام پارلمان را اعلام کند.
احزاب راست افراطی یا پوپولیست اکنون ایتالیا، مجارستان و اسلواکی را رهبری می کنند و بخشی از ائتلاف های حاکم در کشورهای دیگر مانند فنلاند، سوئد و هلند هستند.
این احزب در انتخابات زودهنگام فرانسه هم موفقیت چشمگیری به دست آوردند و در انتخابات پارلمانی اخیر اتریش هم خوش درخشیدند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آینده آمریکا هم از راست‌های اروپایی به‌ویژه «ویکتور اوربان»، نخست‌وزیر مجارستان که حکومت خود را «دموکراسی غیرلیبرال» می‌نامد، استقبال کرده است و او را به نمادی برای پوپولیست‌های محافظه‌کار تبدیل کرده که به محدود کردن مهاجرت معتقدند.
به این ترتیب با اینکه اوج‌گیری احزاب راست افراطی در اروپا یک روند جدید نیست اما در یک سال اخیر این موضوع بیش از پیش در صحنه سیاست اروپایی خود را نشان داده است. حزب راست افراطی اجتماعملی فرانسه به رهبری ماری لوپن پیروزی بزرگی در انتخابات پارلمانی به دست آورد، در هلند گیرت ویلدرس اسلام‌هراس حزبش را به سوی یک پیروزی بزرگ در انتخابات پارلمانی این کشور هدایت کرد و در آلمان حزب جایگزینی برای آلمان که حتی در بعضی موارد به دلیل افراط‌گرایی مورد تعقیب نهادهای نظارتی آلمان قرار گرفته، توانست در شرق آلمان پیروزی چشمگیری کسب کند.
به این ترتیب نوعی محور راست‌گرایی افراطی در بسیاری کشورهای مهم اروپایی از جمله اتریش، مجارستان، اسلواکی و از همه مهم‌تر ایتالیا ایجاد شده است. در این شرایط در ایتالیا نیز جورجیا ملونی، نخست‌وزیر راست افراطی از حزب برادران ایتالیا در تلاش برای تسلط بر رسانه‌ها و دستگاه قضایی است.
