در حالی که دولت و ملت لبنان توامان در حال مبارزه و مقاومت با آخرین میراث استعمار در شرق مدیترانه هستند، جریان «القوات اللبنانیه» تحت رهبری سمیر جعجع، در حال تکرار تجربیات جنگ داخلی است!
به گزارش مشرق،برای فهم فضای سیاسی- اجتماعی این روزهای «عروس خاورمیانه» باید به این ضرب‌المثل مشهور «عند الشدائد تعرف الإخوان / در سختی‌ها برادران شناخته می‌شوند» رجوع کنیم. در حالی که دولت و ملت لبنان به مثابه ملتی اصیل و با ریشه توأمان در حال مبارزه و مقاومت با آخرین میراث دوران استعمار در منطقه شرق مدیترانه هستند، جریان «القوات اللبنانیه» تحت رهبری سمیر جعجع، در حال تکرار تجربیات دوران جنگ‌های داخلی است.
هنگامی که فالانژها و رهبر وقت آنها بشیر جمیل سوار بر تانک‌های اشغالگران رؤیای سروری در لبنان را در سر می‌پروراندند، ملت آزاده لبنان با پیشگامی شیعیان، بیروت را تبدیل به گورستان اشغالگران آمریکایی، فرانسوی، اسرائیلی و صدالبته خائنان به وطن کردند. حال پس از گذشت چهار دهه از آن روزهای پر فراز و نشیب، جوانان کم تجربه مقاومت تبدیل به رهبران رشید بزرگ‌ترین گروه مقاومت در جهان اسلام یعنی حزب الله لبنان شدند.
خائنان به وطن اما در گوشه‌ای از فضای سیاسی لبنان در حال سخن پراکنی علیه غیرت و شرف عربی- اسلامی مردم لبنان هستند. تحرکات این روزهای سمیر جعجع و طرفداران وی این گمان را در اذهان تحلیلگران تقویت کرده است که آنها قصد دارند تا بار دیگر با سو استفاده از فضای داخلی لبنان بر طبل نفاق بکوبند.
«القوات اللبنانیه» صدای صهیونیست‌ها
این روزها در خیابان‌های لبنان، نیروهای پیاده نظام سمیر جعجع در حال نصب پلاکاردها و پوسترهایی با مضمون «لکی لا یتکرر الماضی / برای اینکه گذشته تکرار نشود» و هشتگ #لبنان_لا_یرید_الحرب هستند! نکته جالب توجه و شاید تعجب برانگیز آن باشد که شعار ملت لبنان و نیروهای مقاومت نیز همین است! مردم لبنان با عبرت گرفتن از تجربه‌های تلخ گذشته دارای حافظه تاریخی قوی بوده و هنوز خاطره حضور اشغالگران در بیروت را در ذهن خود دارند. در آن دوران نیروی نظامی «کتائب» به جای آنکه در خدمت «استقلال» و «عزت» لبنان قرار بگیرد، تبدیل به پیاده نظام رژیم صهیونیستی و آمریکا در لبنان شده بود. بازخوانی این تجربه تاریخی ایجاب می‌کند تا ملت لبنان و حزب الله نسبت به نقشه‌های شوم جعجع هوشیار بوده و دست رد به فتنه انگیزی‌های وی بزنند.
در روزهای اخیر رسانه‌های عبری مانند «یدیعوت آحارونوت» از پاسخ اولیه نتانیاهو به طرح پیشنهادی عاموس هوکشتاین نماینده ویژه آمریکا در امور لبنان خبر دادند. پیش از این نبیه بری رئیس مجلس لبنان و حزب الله با در نظر گرفتن مصالح لبنان و مقاومت، پیشنهاد آتش‌بس را مشروط به حذف بند «آزادی عمل اسرائیل در لبنان» قبول کرده بود. در شرایطی که اصطلاحاً «توپ در زمین» اسرائیلی‌ها است، تل‌آویو امیدوار است تا بتواند با کمک «ستون پنجم» خود در لبنان، جلوی برقراری آرامش در مرزهای شمالی بگیرد.
کارنامه خیانت آمیز
با آنکه لبنان کشوری جدید التاسیس در منطقه شامات محسوب می‌شود که بر پایه تکثر فرقه‌ها و تکثر گروه‌های مختلف سیاسی شکل گرفته است اما همواره نوعی روح قومی در میان آنها با تکیه بر دو اصل «عرب گرایی» و «مقابله با رژیم صهیونیستی» وجود داشته است. با این حال فالانژها (نه برادران و خواهران مارونی) همواره در بخش تاریک تاریخ ایستاده و سعی داشتند تا برنامه‌های استعمارگران غربی و اسرائیل را در این سرزمین پیاده‌سازی کنند.
آیا سمیر جعجع جرقه جنگ داخلی در لبنان را خواهد زد؟
فالانژها نیز به مانند صهیونیست‌ها به جای آنکه به تعلیمات انسانی ادیان ابراهیمی بازگردند، مرام خود را براساس نوعی فرقه‌گرایی افراطی بنا نهادند که صرفاً به دنبال رهبری مسیحیان در حیات سیاسی لبنان بودند. آنها در این مسیر هیچ «خط قرمزی» نداشتند و تمام مخالفان خود را با بی‌رحمی از سر راه برمی‌داشتند. با وجود آنکه سابقه این گروهک به سال‌های ابتدایی شکل گیری لبنان بازمی‌گردد اما مهم‌ترین نمود بیرونی، تأسیس حزب «کتائب» توسط بشیر جمیل بود.
جمیل برای آنکه به عنوان رئیس جمهور مقتدر و مادام العمر لبنان برگزیده شود، دست در دست صهیونیسم علیه سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) دست به اقدام نظامی زد و یکی از عوامل مؤثر در روند مهاجرت اجباری مجاهدان فلسطینی از سرزمین لبنان بود. این گروه فاشیستی با اقدام علیه سازمان ساف نه تنها سنگ بنای جنگ داخلی در لبنان را نهاد بلکه با راه‌اندازی کشتار وحشیانه در اردوگاه‌های صبرا و شتیلا نشان داد که از نظر جهان بینی و مرام سیاسی تفاوتی با آریل شارون و باند تبهکار حاکم بر تل‌آویو ندارد.
سمیر جعجع در مسیر بشیر جمیل
پس از ترور جمیل و تشدید عملیات‌های استشهادی مقاومت علیه اشغالگران از یک سو و امضای پیمان طایف میان گروه‌های مختلف لبنانی از سوی دیگر، به تدریج از نفوذ سنتی فالانژها کاسته و امین جمیل رهبر وقت «کتائب» به دلیل بدنامی گسترده در لبنان مجبور به ترک خاک این کشور عربی شد. حال پس از گذشت سال‌ها از کارنامه خیانت آمیز این گروه فاشیستی، سمیر جعجع رهبر پنجمین حزب بزرگ پارلمان لبنان قصد دارد تا با سو استفاده از حملات غیرانسانی اسرائیل به مناطق غیر شیعه نشین بار دیگر زمینه آغاز جنگ داخلی در لبنان را فراهم آورد. این طرح خیانت آمیز در حالی دنبال می‌شود که بیشتر رجال سیاسی فعال در لبنان به دنبال راه حلی برای توقف جنگ و دستیابی به آتش‌بسی پایدار و عزت مندانه در جنوب لبنان هستند که بتواند علاوه بر عقب نشینی ارتش رژیم صهیونیستی، زمینه برای بازگشت سرزمین‌های اشغالی مانند مزارع شبعا را فراهم آورد.
بهره سخن
رژیم صهیونیستی و متحدان غربی- عربی آن تصور می‌کردند که پس از عملیات پیجرها و ترور کادر فرماندهی مقاومت اسلامی لبنان می‌توانند تمرکز و ارتباط میان نیروهای عالی، میانی و رزمی حزب الله را دچار اخلال کرده و یکبار برای همیشه کار مقاومت را یکسره کنند. با گذشت قریب دو ماه از جنگ فراگیر در جبهه شمالی اما آنچه قابل مشاهده است پرتاب صدها موشک و پهپاد به سمت اهداف استراتژیک در قلب سرزمین‌های اشغالی است.
طی یک هفته اخیر یگان‌های موشکی مقاومت لبنان بارها تل‌آویو، حیفا و الجلیل را هدف قرار دادند. در میانه مذاکرات آتش‌بس به میانجی‌گری عاموس هوکشتاین، نه تنها دامنه حملات رزمندگان مقاومت محدود نشده است، بلکه آنها به گفته شیخ نعیم قاسم دبیرکل جدید حزب الله لبنان معادله «بیروت در برابر تل‌آویو» را برقرار کردند. در شرایطی که دشمن در وضعیت ضعف قرار دارد و رزمندگان سلحشور حزب الله در حال دفاع از عزت لبنان هستند، فالانژها بار دیگر از خاکستر خیانت برخاسته و به دنبال روشن کردن آتش نفاق داخلی در شهرهای مختلف لبنان هستند. بی‌شک ملت بصیر، صبور و قهرمان لبنان این اقدام خائنانه را به خوبی درک کرده و یک لحظه دست از مقاومت در برابر اشغالگران قدس شریف و قاتلان کودکان غزه برنخواهند داشت.
