صدای بلندتر منتقدان به‌رغم «دست پُر» دولت
روز نو . ۱۴۰۳/۹/۷، ۱۲:۰۰
معاون اول رئیس‌جمهور، روز دوشنبه در سخنانی از مخالفان دولت انتقاد و تاکید کرد «بعضی‌ها که تریبون‌های عمومی در اختیارشان است و توقع می‌رود به مردم دلگرمی بدهند، بی‌انصافی می‌کنند. از آنها باید پرسید تا سه ماه قبل کجا بودید؟ حداقل انصاف داشته باشید.» در ادامه نیز یادآور شد که اگر حملات غیرمنصفانه ادامه یابند، {اعضای هیأت دولت}خواهند گفت که دولت را چطور تحویل گرفته‌اند.
او دیروز نیز با تکرار این سخنان در شبکه اجتماعی ایکس بر رویکرد خود پافشاری کرد و نوشت: «اگر بی‌انصافی‌ها در قبال دولت ادامه پیدا کند، در گام اول تذکر می‌دهیم، اما اگر باز هم ادامه یافت، آنوقت مجبور می‌شویم که برای مردم بازگو کنیم که شرایط وزارتخانه‌هایی که تحویل گرفتیم چگونه بوده است.
این سخنان محمدرضا عارف با واکنش‌های بسیاری مواجه شد و حتی بسیاری از رسانه‌های حامی دولت نیز این ادبیات عارف را مورد نقد قرار دادند.
دستمان پر است؛ اما دست نگه می‌داریم
دیروز سخنگوی دولت در نشست هفتگی خود با خبرنگاران، به دفاع از محمدرضا عارف پرداخت و گفت: «مردم برای کرامت و انتخابات شرکت کردند و نه معیشت و کسانی که امروز منتقد هستند خودشان بهتر می‌دانند که چه وضعی را تحویل داده‌اند و اوضاع چگونه است، ما اگر چیزی نمی‌گوییم به این جهت است که مایل نیستیم آرامش روانی مردم به هم بخورد.»
فاطمه مهاجرانی افزود: «مردم بدانند که منتقدان از وضعیت موجود بهتر خبر دارند و تلاش دولت این است که کرامت مردم را حفظ کند و یادمان هست و می‌دانیم که توسعه اجتماعی حتماً نیازمند رفاه اجتماعی است و نسبت به اثرات سوئی که افزایش قیمت‌ها دارد دولت آگاه است. دستمان پر است و دست نگه می‌داریم تا نخواهیم راجع به موضوعات صحبت کنیم.»
پزشکیان منتظر نمانَد!
احمد زیدآبادی، تحلیگر سیاسی در کانال تلگرامی خود در این مورد نوشت:
«دکتر محمدرضا عارف: «اگر حملات غیرمنصفانه ادامه یابد، به مردم اطلاع خواهیم داد چه تحویل گرفته‌ایم.» اگر حمله‌ای هم در کار نباشد، دولت باید توضیح دهد که چه را تحویل گرفته است. هیچ حکمرانی، وضعیتی را از سطحِ صفر یا صد به ارث نمی‌برد که به توضیح شرایط تحویل گرفته شده نیاز نباشد. در واقع امر ناپسند، معرفی کارنامۀ دولت قبل بر خلاف داده‌ها و آمارهای واقعی است وگرنه تشریح کارنامۀ به ارث رسیده بر اساس داده‌ها و آمارهای واقعی، پسندیده‌ترین و واجب‌ترین کار است. اصلاً بدون اطلاع مردم از وضعیتِ دقیقِ نقطه‌ای که یک دولت کار خود را آغاز می‌کند، امکان هیچ نوع داوری منصفانه و واقع‌بینانه از عملکرد آن دولت را برای هیچ فردی فراهم نمی‌کند. از این رو، من نمی‌دانم چرا دکتر پزشکیان و همکارانش سرپوش گذاشتن بر وضعیتِ تحویل گرفته شده از دولت مرحوم آقای رئیسی را برای خود فضیلت به حساب آورده‌اند؟ این امر واجد کمترین فضیلتی نیست و به سادگی مفرط پهلو می‌زند!»
برخی تغییر رویکرد ساکت‌ترین چهره دولت یعنی محمدرضا عارف و استفاده او از ادبیات تهدید را نشانه واضح شکست سیاست دولت در جلب همراهی مخالفان و سیاست وفاق ارزیابی کردند با این استدلال که دولت پزشکیان وقتی به طیف مخالفان پست می‌داد، گمان می‌کرد که با این رویه خود را از انتقادات و «حملات غیرمنصفانه» مصون می‌کند؛ اکنون، اما چند ماه بعد از شروع فعالیت دولت کار به جایی رسیده که معاون اول زبان به تهدید گشوده است
وی ادامه داد: در دوران تبلیغات انتخاباتی، شیخ مصطفی پورمحمدی تنها کاندیدایی بود که گفت اگر رئیس جمهور شود، نخستین کارش این خواهد بود که به مردم توضیح دهد دقیقاً چه چیزی را در حوزه‌های مختلف ادارۀ کشور تحویل گرفته است؛ چون بدون آگاهی از این امر، اثبات شکست یا موفقیت دولتِ مستقر ،غیرقابل راستی‌آزمایی خواهد شد و راه را بر هر ادعای گزافی باز خواهد کرد. پس دولت منتظر ادامه یا قطع «حملات غیرمنصفانه» نماند و بدون درنگ دستور تشریح وضعیت به ارث برده را به نهادهای مختلف ابلاغ کند و گرنه هم به خودش و هم به کشور آسیب خواهد رسید.
جناب عارف کدام انتقاد شما را ناراحت کرده است؟
تهدید دیروز عارف نه تنها صدای مخالفان را کمتر نکرد، بلکه موجب طرح انتقاداتی از سوی مخالفان دولت هم شد.
دیروز نماینده مردم قم در مجلس در تذکر شفاهی به معاون اول رئیس‌جمهور گفت: «عارف در اظهاراتی مطرح کرد، اگر انتقادات ادامه یابد خواهیم گفت چه چیزی را تحویل گرفته‌ایم. در حالی که انتقاد حق مسلم مردم و نمایندگان مجلس است و مخالفت با آن خلاف شعار دولت پزشکیان است.»
قاسم روانبخش ادامه داد: «یادتان می‌آید چه چیزی را تحویل دولت شهید رئیسی دادید؛ جناب عارف کدام انتقاد شما را ناراحت کرده است، آیا انتقاد از ناترازی برق در فصل پاییز، گرانی سرسام‌آور کالا، افزایش نرخ ارز، کوچک شدن سفره مردم، انتصابات مسئله دار و بیرون کردن عناصر انقلابی و جوان، افزایش ۳۰ درصدی قیمت خودرو و تغییر حق ماموریت‌ها از ریالی به دلاری شما را ناراحت کرده است.»
روزنامه «وطن امروز»، نیز در شماره دیروز خود در متنی که ادبیات تهدید و تقابل دارد، نوشت: «چه چیزی فیوز صبر آقای معاون اول را پرانده است؟»
این روزنامه اصولگرا که به نظر می‌رسد قصد ادامه این داستان را دارد با این مقدمه که «این اظهارات ارسال پالس تنش و حاشیه‌سازی از سوی دولت، آن هم در سطح معاون اول رئیس‌جمهور است» ادامه داد: «با وجود خطا‌های بسیار و نابخشودنی دولت، هنوز وارد مرحله نقد صریح دولت چهاردهم نشده‌اند.»
در ادامه نیز مدعی شد که دولت با این رویکرد در حال زمینه‌چینی برای جرزنی است و نوشت: «اینکه آقای عارف بدون دلیل مشخص، جبهه انقلاب را تهدید به افشاگری علیه دولت شهید رئیسی و در واقع تهدید می‌کند تصویر دولت سیزدهم را در افکار عمومی مخدوش می‌کند، یک ذهنیت قابل تامل را ایجاد کرده است. آیا این شاخ و شانه کشیدن‌های عارف یک نوع زمینه چینی برای جا زدن و جر زدن دولت در انجام تکالیف و مسؤولیت‌های خود است؟ آن هم در ماه چهارم شروع به کار دولت؟! به مرور بیشتر در این باره خواهیم نوشت.»
محمدرضا عارف دیروز بر رویکرد اخیر خود پافشاری کرد و در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «اگر بی‌انصافی‌ها در قبال دولت ادامه پیدا کند، در گام اول تذکر می‌دهیم، اما اگر باز هم ادامه یافت، آنوقت مجبور می‌شویم که برای مردم بازگو کنیم که شرایط وزارتخانه‌هایی که تحویل گرفتیم چگونه بوده است»
سایه‌نشین‌ها مخاطبان اصلی معاون اول؟
سایت انتخاب نیز در مطلبی مخاطب اصلی معاون اول را سایه‌نشین‌ها دانست و نوشت: سایه‌نشین‌ها در یک دهه اخیر با این روش‌ها و البته با ایجاد هیاهو‌های بسیار در بسیاری موارد توانسته‌اند سرنوشت مردم را گروگان بگیرند؛ از سیاست داخلی و انتخابات گرفته تا در عرصه اجتماعی و موضوعاتی مانند حجاب و فیلترینگ که بیشترین فشار را بر مردم آوردند و حتی بعضا فشارهایشان هزینه‌های گزافی را بر کشور وارد کرد تا در حوزه سیاست خارجی که کشور را در مسیر انزوا و تحریم قرار دادند. رادیکال‌ها در همه این سال‌ها نشان داده‌اند که هیچ قرابتی با ثبات و آرامش سیاسی-اجتماعی ندارند، زیرا می‌دانند اگر کشور در مسیر عقلانیت قرار بگیرد و اگر روابط بین‌المللی عادی‌ای وجود داشته باشد، به انزوا می‌روند و، چون هیچ وقت سرمایه اجتماعی خاصی هم نداشته‌اند کاملا متوجه‌اند که در فضایی عادی نمی‌توانند از طریق مردم هم به قدرت برسند؛ بنابراین دوره اخیر که دولت می‌کوشد اوضاع را قدری بهتر کند، حتما سخت‌ترین دوره برای آنهاست.
موضوع دوم به خود دولت برمی‌گردد. سخنان عارف نشان از عصبانیت دولت دارد؛ حالتی که اتفاقا مورد نظر رادیکال‌هاست. دولت باید خود را در معرض قضاوت مردم قرار دهد و با طبق برنامه‌هایش پیش برود تا در آینده‌ای نه‌چندان دور آثار اقداماتش بر مردم عیان شود. دولت در حال حاضر که هم مشکلات انباشته داخلی و هم بحران‌های بین‌المللی وجود دارد باید تمرکزش بر رفع مشکلات تمرکز باشد، زیرا اولا رادیکال‌ها و سایه‌نشین‌ها مورد نظر و توجه مردم نبوده و نیستند و ثانیا آنها حتی در جبهه سیاسی متبوعشان یعنی اصولگرایی هم دیگر جایی ندارند و ثالثا در نهادهای تصمیم‌ساز هم تعداد قابل توجهی نیرو ندارند که بتوانند کاری از پیش ببرند؛ بنابراین شاید بهترین پاسخ دولت به هجمه‌های آنها باید بی‌تفاوتی باشد.
دولت پزشکیان می‌تواند با واقع‌گرایی به سمت رفع مشکلات برود تا هم به تدریج هیاهو‌های رادیکال‌ها خنثی شود و هم رضایت عمومی به دست آید.
نشانه واضح شکست «وفاق»؟
برخی نیز تغییر رویکرد ساکت‌ترین چهره دولت یعنی محمدرضا عارف و استفاده او از ادبیات تهدید و خط و نشان کشیدن او که در صورت ادامه حملات مخلفان خواهند گفت که چه تحویل گرفته‌اند! نشانه واضح شکست سیاست دولت در جلب همراهی مخالفان ارزیابی کردند با این استدلال که دولت پزشکیان وقتی به انتقادات گروه سیاسی حامی خود بی‌توجهی کرده و به طیف مخالفان پست می‌داد، گمان می‌کرد که با این رویه خود را از انتقادات و «حملات غیرمنصفانه» مصون کرده و برای انجام برنامه‌های خود زمان می‌خرد! اکنون، اما چند ماه بعد از شروع فعالیت دولت کار به جایی رسیده که معاون اول زبان به تهدید گشوده است.
ازجمله این حامیان می‌توان به رسول منتجب‌نیا اشاره کرد که ضمن انتقاد از ورود پایداری‌ها به بدنه دولت و نادیده گرفتن اصلاح‌طلبان، در گفت‌وگو با خبرآنلاین خطاب به پزشکیان تصریح کرد: «شما این هزینه هنگفت را پرداختید تا یک‌سری افراد تندرو و مخالف را جذب کنید؟! من بار‌ها به‌صورت حضوری به آقای پزشکیان تاکید کرده‌ام که می‌ترسم شما روزی تمامی یاران و هواداران خود را از دست بدهید و به افرادی تکیه کنید که هیچ ایمانی به شما ندارند و در بزنگاه‌ها پشت‌تان را خالی خواهند کرد.»
