حمله روزنامه صداوسیما به سروش صحت: فیلمت زننده و مبتذل است

روزنامه جام جم در یادداشتی با حمله به سروش صحت نوشت: حتی اگر رقص را عملی مبتذل و سبک برنشماریم، باید قبول کرد که بخش اعظم سکانس‌های رقص در سینمای قبل از انقلاب، سبک و مبتذل بود اما برخی آثار، تا حدودی به کورئوگرافی (طراحی حرکات موزون) نزدیک شده بودند. با وقوع انقلاب اسلامی سال۵۷ تا سال‌ها رقص از سینمای ما حذف شد تا این‌که دردهه اخیر با جهشی فزاینده درسکانس‌های رقص (طبیعتا رقص مردان) در سینمایمان مواجه شدیم که به‌مراتب مبتذل‌تر و سبک‌تر از همتایان فیلمفارسی‌شان هستند.در صبحانه با زرافه‌ها هم، حرکات موزون بازیگران بسیار ناموزون و مبتذل از آب درآمده که با وجود برخی بازیگران تئاتری توانمند (مشخصا هوتن شکیبا) عجیب به‌نظر می‌رسد. این عدم طراحی درفیلم سینمایی قبلی سروش صحت (جهان با من برقص) شکل زننده‌تری به خود گرفته بود و اثر پر از لحظات مبتذلی بود که گویا بازیگرانش به جای بازی، در یک دورهمی دوستانه آمده‌اند وسط و در نهایت زشتی و ناسازی، هر چه هنر (بی‌هنری) دارند را رو می‌کنند.

از طرفی چون در صبحانه با زرافه‌ها، رقص‌ها در یک عروسی اتفاق می‌افتد، نبود طراحی حرکات موزون کمی منطقی‌تر به‌نظر می‌رسد اما همین هم می‌توانست کمتر مبتذل و زننده باشد. توقع سکانس‌های شلوغ آثار موزیکال آمریکایی را نداریم ولی برای نمونه به رقص توبی مگوایر در مرد عنکبوتی ۳ اشاره می‌کنم که در اثری ابرقهرمانی و به‌شکل تک‌نفره اجرا می‌شود اما با ظرافت و طراحی مناسب، بخشی از تغییرات شخصیت را هویدا می‌کند؛ ظرافتی که در دو اثر سینمایی سروش صحت، وجود ندارد.