تحول روشهای جراحی چشم با تولید گاز ایرانی
خبرگزاری برنا . ۱۴۰۳/۸/۶، ۷:۴۰
به گزارش خبرنگار علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ یک شرکت دانش بنیان ایرانی که فعالیت خود را در زمینه تولید و واردات تجهیزات تخصصی چشمپزشکی از سال ۱۳۸۹ آغاز کرده است. این شرکت با هدف خودکفایی و کاهش وابستگی کشور به واردات در این صنعت مهم فعالیت دارد و با تولید تجهیزات پزشکی و مصرفیهای تخصصی چشمپزشکی، مانند اینجکتور کارتریج، موفق شده محصولات خود را با برند آیسان طب در سراسر کشور توزیع کند.
انفجار نوآوری در المپیک فناوری ۲۰۲۴ / ایران به عرصه جهانی فناوری میپیوندد!
جزئیات المپیک فناوری ۲۰۲۴ اعلام شد
افزایش موفقیت درمان ناباروری با تراشه جداسازی اسپرم
مهدی هادیانپور، مدیرعامل شرکت آیسان طب و عضو پارک فناوری پردیس، در گفتوگو صمیمانه با خبرنگار علمی و فناوری خبرگزاری برنا، درباره چالشها و دستاوردهای این شرکت توضیح داد.
مسیر پر فراز و نشیب دانش بنیانی
مهدی هادیانپور، مدیرعامل و عضو پارک فناوری پردیس، نزدیک به شش سال است که بهطور تخصصی در زمینه تولید تجهیزات چشمپزشکی فعالیت میکند. او که در دهه چهارم زندگی خود است و تجربه تحصیلات آکادمیک در رشتههای برق قدرت و صنایع دارد، پس از چندین سال فعالیت در زمینه تکنسین اتاق عمل و آموزش، به حوزه تولید تجهیزات چشمپزشکی روی آورد. ایده تولید اینجکتور کارتریج، پس از احساس نیازی در بازار و براساس تجربیات او در اتاق عمل شکل گرفت و پس از چهار سال به مرحله تولید انبوه رسید.
راهاندازی تولید محصولات تخصصی در ایران
هادیانپور در پاسخ به فعالیتهای اصلی شرکت گفت: "ما در حوزه تحقیق و تولید تجهیزات تخصصی چشمپزشکی فعالیت میکنیم. یکی از محصولات اصلی شرکت گاز سولفور هگزا کلراید (SF۶) است. این گاز در جراحیهای چشمپزشکی برای ایجاد تامپوناد یا اثر فشاری روی شبکیه استفاده میشود. گاز سولفور هگزا کلراید در بیماران مبتلا به دیابت، تروما یا نزدیکبینی شدید، که دچار جداشدگی لایههای شبکیه هستند، بهکار میرود. در صورتی که این لایهها با عمل جراحی شبکیه یا ویترکتومی به هم متصل نشوند، خطر نابینایی بیمار را تهدید میکند. پس از جراحی، این گاز درون چشم تزریق شده و به مدت ۲۰ روز در چشم باقی میماند و سپس خودبهخود خارج میشود.
مشکلات و موانع در اخذ مجوز
وی در خصوص چالشهای مربوط به اخذ مجوز این محصول توضیح داد: "متاسفانه فرایند اخذ مجوز برای این محصول بسیار زمانبر بود و از سال ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۲ برای دریافت مجوز تلاش کردیم. مشکل اصلی این بود که نهادهای مسئول، از جمله سازمان غذا و دارو و اداره کل تجهیزات پزشکی، نمیدانستند که چه نهادی باید مجوز این محصول را صادر کند. هر دو سازمان مسئولیت را به هم پاس میدادند و باعث میشد که ما هشت سال معطل شویم. "
هادیانپور اضافه کرد که با پیگیریهای فراوان و همکاری جعفر نیکزاد، مشاور رئیس کل سازمان غذا و دارو، سرانجام تعیین شد که این محصول در دسته «مدیکال دیوایس» قرار میگیرد و مجوز آن صادر شد.
مقایسه با نمونه خارجی
وی در پاسخ به سوالی درباره وجود نمونه خارجی این محصول در ایران، توضیح داد: "این محصول در ایران تولید نمیشود و نمونه خارجی آن از شرکت آکاد فرانسه است. این محصول به قیمت ۳۸ یورو برای هر ۱۵ میلیلیتر عرضه میشود، در حالی که ما محصول خود را با حجم ۸۰ میلیلیتر و به قیمت ۶۰۰ هزار تومان (تقریباً ۱۰ یورو) ارائه میدهیم. ما همچنین از نظر کیفیت مطمئن هستیم و به همین دلیل میتوانیم نیاز کل ایران را تأمین کنیم. اگر کیفیت ما بد بود سازمان غذا و دارو به ما مجوز نمیداد."
صرفهجویی ارزی و تأثیر اقتصادی
وی در پاسخ به سوال تأثیر اقتصادی این محصول، گفت: تولید داخلی این محصول به ما کمک میکند تا از خروج ارز جلوگیری کنیم. بهطور تخمینی، تولید داخلی این گاز سالانه از خروج حدود ۸۰۰ هزار یورو جلوگیری میکند. به نظرم تنها راه نجات اقتصاد کشور، ایجاد انگیزههای خلاقانه و خودکفایی در تولیدات تخصصی و صنعتی است. تولیدات اینچنینی نه تنها به استقلال اقتصادی کمک میکنند بلکه در افزایش کیفیت خدمات پزشکی و جراحی نیز تاثیر گذارند.
هادیانپور در ادامه به میزان مصرف سالانه این محصول در ایران اشاره کرد و گفت: "در حال حاضر سالانه حدود ۴ تا ۵ هزار کپسول ۸۰ سیسی از این گاز تولید و برای جراحیهای چشمپزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. هر بیمار حدود ۵ میلیلیتر از این گاز نیاز دارد و با این حجم تولیدی، ما میتوانیم سالانه نیاز حدود ۷۵ تا ۸۰ هزار بیمار را در سراسر کشور برطرف کنیم. "
چالشهای مجوز و مشکلات قانونی
هادیانپور در خصوص مشکلات اخذ مجوز به مانعی که در این مسیر برایشان ایجاد شد اشاره کرد و گفت: "یکی از مشکلات بزرگی که با آن روبهرو شدیم این بود که به ما میگفتند اگر محصول را بدون مجوز وارد بازار کنیم، به عنوان 'قاچاق' تلقی میشود و این موضوع میتوانست برای ما مشکلات جدی ایجاد کند. از طرف دیگر، چون محصول جدید و بدون نمونه داخلی بود، میگفتند که اگر آن را به بازار عرضه کنیم، به عنوان 'مبتکر' شناخته میشویم و این خود میتوانست باعث پیچیدگیهای قانونی و مانع توزیع محصول شود. "
وی ادامه داد: "این عدم تصمیمگیری برای هشت سال ما را در وضعیت بلاتکلیف نگه داشت و عملاً تولید و عرضه محصول را برایمان بسیار دشوار کرد. اما در نهایت با پیگیریهای مداوم، این مشکل برطرف شد و مجوز لازم صادر گردید. "
با رفع این موانع قانونی، این شرکت دانشبنیان اکنون توانسته نیاز بیماران و پزشکان را در سراسر کشور تأمین کرده و به عنوان یک نمونه موفق در حوزه تولیدات دانشبنیان و خودکفایی در عرصه چشمپزشکی معرفی شود.
