مینها و مواد انفجاری در افغانستان؛ «بلای جان کودکان و غیرنظامیان» /گزارش افغانستان خبرگزاری بین المللی
شفقنا . ۱۴۰۳/۹/۵، ۱۱:۰۳
شفقنا افغانستان – چهل سال جنگ، افغانستان را به یکی از آلودهترین کشورها به مینها و مواد انفجاری دستساز و کارگزاریشده تبدیل کرده است که هنوز جان میلیونها انسان را تهدید میکند.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، مینها در طول جنگهای داخلی از سوی گروههای مختلف درگیر جنگ و در بیست سال اخیر از سوی طالبان و سایر گروههای تروریستی در بخشهای مختلف افغانستان کارگزاری شده است.
با وجود اینکه سالهاست که سازمان ملل متحد و نهادهای دولتی برای پاکسازی مینها از افغانستان تلاش میکنند، اما به دلیل گسترده بودن ساحات آلوده و تداوم جنگ و حضور گروههای تروریستی، هنوز بخشهای مختلف این کشور آلوده به مین و مواد انفجاری باقیمانده است.
دفتر هماهنگ کنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد (اوچا) در تازهترین گزارش خود گفته است که هنوز یک هزار و ۲۰۹ کیلومتر زمین در افغانستان آلوده به مین و مواد انفجاری است.
این نهاد افزوده است که حدود ۳.۲ میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری مینها و مواد انفجاری زندگی میکنند.
بر اساس گزارش این نهاد، خطرات مین و مواد انفجاری ساکنان ۲۷۱ منطقه در افغانستان را تهدید میکند.
«قربانیان مینها و مواد انفجاری چه کسانی هستند؟»
مینها و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ، در طول چهل سال اخیر از مردم افغانستان قربانی گرفته است، اما بیشترین قربانی آن کودکان و غیرنظامیان بوده است.
بر اساس آمار سازمان ملل متحد، ۸۶ درصد از قربانیان انفجار مینها و مواد انفجاری کودکان هستند.
بخش مین پاکی سازمان ملل متحد گفته است که از سال ۱۹۸۹ تا اکنون، ۴۵ هزار و ۳۰۰ نفر از شهروندان غیرنظامی افغانستان، براثر انفجار مین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ، کشته و یا زخمی شدهاند.
بر اساس آمار این نهاد، در حال حاضر انفجار مین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ، ماهانه بهطور متوسط جان ۵۰ نفر را در افغانستان میگیرد که ۸۶ درصد آن کودکان هستند.
بر اساس گزارشهای که رسانههای افغانستان منتشر میکنند، بسیاری از کودکان هنگام بازی با مینهای کارگزاریشده در زمین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ، براثر انفجار قربانی شدهاند.
گزارشهای سازمان ملل متحد نشان میدهد که خانوادههای کمدرآمد و فقیر، از جمله قربانیان انفجار مینها و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ هستند.
این مواد انفجاری به ویژه افراد وابسته به زندگی مبتنی بر کشاورزی، مانند کشاورزان، چوپانان و دامداران و همچنین مهاجران بازگشته از خارج را تهدید میکند.
یکی از عوامل مهم در اینگونه حوادث جمعآوری ضایعات فلزی است که در میان خانوادهها کمدرآمد افغانستان معمول است. در سالهای اخیر عامل ۸۸ درصد حوادث مرتبط به انفجار مواد منفجرنشده همین موضوع بوده است.
«کمبود بودجه برنامه مین پاکی»
دفتر هماهنگ کنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود گفته است که برنامه مین پاکی در افغانستان با کمبود شدید بودجه مواجه است.
اوچا گفته است که برنامه اقدام بشردوستانه برای مقابله با مین در سال ۲۰۲۴ میلادی، تنها ۴۰ درصد از بودجه مورد نیاز خود را دریافت کرده است.
این نهاد گفته است که کمبود بودجه باعث شده است که شماری از نهادها فعالیت مینپاکی را متوقف کنند.
اوچا خواستار اختصاص بودجه به این بخش شده و گفته است که سرمایهگذاری برای برنامه مینپاکی، فقط برای پاکسازی مواد منفجره نیست، بلکه برای تأمین آیندهی امنتر و مرفهتر برای جوامع افغانستان، تقویت امید و انعطافپذیری در برابر ناملایمات است.
این نهاد میگوید پاکسازی خطرات انفجاری جوامع را متحول میکند، دسترسی به آموزش، مراقبتهای بهداشتی و منابع طبیعی احیا میشود و جوامع احساس عادی بودن را دوباره به دست میآورند.
سازمان و نهادهای بینالمللی مین پاکی هشدار میدهند که در صورت عدم تأمین بودجه برای این برنامه، زندگی میلیونها نفر همچنان در خطر انفجار مین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ خواهد بود.