آفریقا و آمریکا در صدر آمار زن‌کُشی!

سرویس خارجی-

طبق گزارش سازمان ملل، هر روز در سرتاسر جهان ۱۴۰ دختر و زن به دست شریک زندگی یا اعضای خانواده خود به قتل می‌رسند. قاره‌های آفریقا و آمریکا در صدر فهرست این‌گونه از جنایت هستند!

اعمال فیزیکی، جنسی، آسیب روحی و هر چه که باعث رنج کشیدن زنان شود «خشونت علیه زنان» محسوب می‌شود. در این میان «زن‌کُشی» شاید فاجعه‌بارترین خشونت از این نوع باشد. گزارش نهاد زنان سازمان ملل حاکی از آن است که در سال ۲۰۲۳ میلادی ۸۵۰۰۰ زن و دختر به طور عمدی توسط مردان کشته شده‌اند که ۶۰ درصد (۵۱۱۰۰) از این مرگ‌ها توسط افراد نزدیک به قربانی انجام شده است. این گزارش تأکید دارد که ارقام نشان می‌دهد در سطح جهانی، خطرناک‌ترین مکان برای یک زن در خانه اوست! جایی که اکثریت زنان به دست مردان می‌میرند. گزارشی که پیش روی شماست نشان می‌دهد که این خشونت‌ها لزوماً در مناطقی از جهان نیست که در رسانه‌های اصلی غرب متهم به نقض «حقوق بشر» و «حقوق زنان» هستند! گاهی مدعیان متهمان اصلی نیز هستند! 

«نیارادزای گمبونزواندا»، معاون مدیر اجرائی زنان سازمان ملل متحد، گفته است: «آنچه داده‌ها به ما می‌گویند این است که حوزه خصوصی و خانگی زندگی زنان که آن‌ها باید در آن ایمن و به دور از خطر باشند امن نیست و بسیاری از آنها در معرض خشونت مرگبار قرار می‌گیرند.» با اینکه آمار زن‌کشی در دنیا به طور کلی کاهشی است اما زن‌کشی به دست افراد نزدیک درحال افزایش است. داده‌های آژانس سازمان ملل که به برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان اختصاص دارد نشان می‌دهد که آفریقا بالاترین نرخ‌های زنان‌کشی مرتبط با شریک جنسی را با حدود ۲۱۷۰۰ قربانی در سال ۲۰۲۳ ثبت کرده است و پس از آن قاره آمریکا و سپس اقیانوسیه قرار دارند.

در اروپا و قاره آمریکا، بیشتر زنان توسط شرکای صمیمی کشته می‌شدند، در حالی که در جاهای دیگر، اعضای نزدیک خانواده عامل اصلی این جنایت هستند. بیشتر این زنان نیز قبل از قتل انواعی از خشونت را تحمل کرده بودند. آنچه در این گزارش به خصوص نیامده است، اما منابع دیگر تأیید می‌کند این است که همچنین ۷۸ هزار و ۳۴۱ مورد از این دست در سال ۲۰۲۳ گزارش شده بود که در مقایسه با سال قبل ۶.۷ درصد بیشتر است. آمار‌های جدید نشان می‌دهد که بحران خشونت خانگی در کشور‌های اروپایی بر مدار افزایشی قرار گرفته است و به‌عنوان نمونه، هر روز ۷۰۰ نفر در آلمان خشونت را از سوی شریک زندگی یا اعضای خانواده خود تجربه می‌کنند. این آمارها واقعیت کشورهای مدعی «حقوق بشر» به طور عام و «حقوق زنان» به طور خاص را برملا و عیان می‌کند.