صدور رأی دیوان کیفری بین‌المللی علیه نخست‌وزیر و وزیر سابق جنگ رژیم صهیونیستی، رویدادی تاریخی است که نه تنها به جنایت‌های چند دهه این رژیم علیه ملت فلسطین پاسخ می‌دهد، بلکه زنگ خطری برای تمامی ناقضان حقوق بشر در سطح جهان است.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، سیدمهدی جلالی در یادداشتی نوشت: صدور رأی دیوان کیفری بین‌المللی علیه نخست‌وزیر و وزیر سابق جنگ رژیم صهیونیستی، رویدادی تاریخی است که نه تنها به جنایت‌های چند دهه این رژیم علیه ملت فلسطین پاسخ می‌دهد، بلکه زنگ خطری برای تمامی ناقضان حقوق بشر در سطح جهان است. این رأی، علیرغم تمام فشارها، لابی‌های سیاسی، و تهدیدات قدرت‌های جهانی مانند ایالات متحده و رژیم صهیونیستی، نشان‌دهنده قدرت و استقلال حقوق بین‌الملل در دفاع از عدالت است.
چرا این رأی مهم است؟
دیوان کیفری بین‌المللی به‌عنوان نهادی مستقل و جهانی، مسئولیت بررسی و محاکمه جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت، و نسل‌کشی را بر عهده دارد. صدور این رأی، به‌ویژه در شرایطی که نظام بین‌الملل با فشارهای سنگین از سوی دولت‌های استعماری مواجه است، نه تنها بارقه امیدی برای ملت فلسطین و سایر ملت‌های مظلوم به شمار می‌رود، بلکه نشان‌دهنده احیای نقش دیوان در حمایت از ارزش‌های انسانی است.
مروری بر جنایت‌های مستند رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی دهه‌هاست که با ارتکاب جنایات سازمان‌یافته، قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته و حقوق اساسی ملت فلسطین را نقض کرده است. برخی از مهم‌ترین این جنایات عبارتند از:
کشتار غیرنظامیان:
بمباران مکرر مناطق مسکونی.
هدف قرار دادن بیمارستان‌ها، مدارس، و پناهگاه‌ها.
ایجاد شهرک‌های غیرقانونی:
بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو، ساخت و ساز در سرزمین‌های اشغالی غیرقانونی است. با این حال، رژیم صهیونیستی با توسعه شهرک‌ها، به تغییر ترکیب جمعیتی این مناطق پرداخته است.
محاصره انسانی و ایجاد قحطی:
جلوگیری از دسترسی فلسطینی‌ها به مواد غذایی، دارویی و سایر نیازهای اولیه زندگی.
مهاجرت اجباری:
اخراج فلسطینی‌ها از خانه‌ها و زمین‌های خود و جایگزینی آنها با شهرک‌نشینان صهیونیست.
تخریب زیرساخت‌ها:
حمله به مراکز درمانی و آموزشی، تخریب خانه‌های غیرنظامیان و نابودی منابع حیاتی.
جایگاه تاریخی رأی دیوان کیفری بین‌المللی
حقوق بین‌الملل، پس از قرن‌ها تحول و گذار از دوره‌های مختلف، از منشور آزادی کوروش کبیر تا اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948، در تلاش برای جلوگیری از جنایات علیه بشریت و ایجاد صلح پایدار شکل گرفته است. در این مسیر، تصویب معاهدات و کنوانسیون‌های متعدد، از جمله موارد زیر، گام‌های مهمی بوده‌اند:
معاهده لغو بردگی (1926) و اصلاحیه آن (1953).
کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل‌کشی (1948).
کنوانسیون‌های ژنو (1949) و پروتکل‌های الحاقی (1977).
کنوانسیون منع شکنجه و دیگر رفتارهای غیرانسانی (1984).
کنوانسیون امحای تبعیض نژادی (1966).
این معاهدات، نشان‌دهنده تلاش بشریت برای تضمین حقوق اساسی تمامی افراد و جلوگیری از خشونت و بی‌عدالتی بوده است.
پیامدهای صدور این رأی برای رژیم صهیونیستی
صدور رأی دیوان کیفری بین‌المللی، حتی اگر اجرا نشود، آثار گسترده‌ای بر رژیم صهیونیستی و نظام جهانی خواهد داشت:
1. انزوای بین‌المللی رژیم صهیونیستی:
این رأی، مشروعیت سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی را در سطح بین‌المللی به شدت کاهش می‌دهد.
احتمال اعمال تحریم‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی علیه رژیم توسط کشورهای عضو دیوان افزایش می‌یابد.
2. تضعیف روحیه داخلی:
این حکم می‌تواند به تضعیف روحیه سربازان، نظامیان و سیاستمداران رژیم منجر شود.
3. تقویت جبهه مقاومت:
این رأی، نمادی از پیروزی عدالت است و انگیزه‌ای برای ملت فلسطین و تمامی ملت‌های مبارز در برابر ظلم به شمار می‌رود.
امکان اجرای رأی دیوان
اجرای این رأی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
حمایت کشورهای عضو دیوان:
با وجود اینکه رژیم صهیونیستی عضو دیوان نیست، اما کشورهای عضو موظف به همکاری با دیوان در اجرای این رأی هستند.
برخی از کشورهای اروپایی نیز آمادگی خود را برای همکاری اعلام کرده‌اند.
فشار افکار عمومی:
اعتراضات مردمی در سراسر جهان و موضع‌گیری نخبگان و روشنفکران می‌تواند نقش مهمی در تسهیل اجرای این رأی داشته باشد.
نقش ایران در حمایت از اجرای رأی
جمهوری اسلامی ایران، علیرغم عدم عضویت در دیوان کیفری بین‌المللی، بارها آمادگی خود را برای همکاری با این نهاد در جهت اجرای عدالت اعلام کرده است. دفاع از ملت‌های مظلوم، از جمله ملت فلسطین، یکی از اصول اساسی سیاست خارجی ایران است.
صدور رأی دیوان کیفری بین‌المللی، بارقه‌ای از امید برای بازگشت عدالت به نظام بین‌الملل است. این رأی، نه تنها به جنایات رژیم صهیونیستی پاسخ می‌دهد، بلکه پیامی روشن برای تمامی ناقضان حقوق بشر دارد: عدالت، هرچند دیر، اما قابل اجراست.
